Πώς μοιάζει ένα πλίθινο σπίτι και πώς να το χτίσετε;

Ένα πλίθινο σπίτι είναι μια τεχνολογία ξεχασμένη στη Ρωσία: η τελευταία αιχμή της δημοτικότητας τέτοιων κατοικιών ήρθε στις αρχές του 20ου αιώνα, ωστόσο, με τη μετατόπιση των τούβλων και του τσιμέντου, η προσέγγιση "πηλού" άρχισε να χάνει τη σημασία της.

Ο πηλός εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως οικοδομική πρώτη ύλη. Το ποσοστό συμμετοχής του στον κατασκευαστικό κύκλο εργασιών έχει μειωθεί, αλλά δεν έχει χάσει τη σημασία του. Η μόδα για φιλικά προς το περιβάλλον κτίρια μας έκανε και πάλι να θυμηθούμε τα φθηνότερα οικοδομικά υλικά που βρίσκονται κυριολεκτικά κάτω από τα πόδια μας. Αρκεί να πάτε ένα μέτρο βαθιά στο χώμα, και το μαύρο χώμα τελειώνει, και κάτω από αυτό θα υπάρχει αργιλώδης, που αποτελείται από πηλό κατά 80-90%. Σκάψτε βαθύτερα - από 4 έως 25 m - θα συναντήσετε ένα αμμώδες στρώμα, όπου ο πηλός δίνει τη θέση του στην άμμο: εκεί βρίσκεται ο πρώτος υδροφόρος ορίζοντας.

Αυτή η ιδιότητα των ιζηματογενών πετρωμάτων χρησιμοποιείται σε λατομεία όπου εξορύσσεται άμμος. Αλλά δεν χρειάζεται να αναζητήσετε ένα λατομείο άμμου - μπορείτε να σκάψετε αυτόν τον πηλό δίπλα στο σπίτι σας. Όταν χρησιμοποιείται σωστά, με την προσθήκη μικρής ποσότητας άμμου και συμπιεσμένη στο όριο μεταξύ του εξωτερικού και του εσωτερικού ξυλότυπου, χρησιμεύει ως καλό δομικό υλικό που θα σας σώσει από τον παγετό το χειμώνα και θα αποτρέψει την υπερθέρμανση του σπιτιού στη ζέστη το καλοκαίρι. . Η θερμική αγωγιμότητα του πηλού είναι πολύ κατώτερη από το τούβλο, την πέτρα, το σκληρυμένο σκυρόδεμα (ή το τσιμέντο) και τον χάλυβα.

Ένα πλίθινο σπίτι μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε υβριδικό: μπορεί να επιστρωθεί με τούβλα, «διπλή ξυλεία» (μέσα και έξω). Τα πλίθινα σπίτια, στα οποία το κύριο στρώμα συγκρατείται από τοιχοποιία «μισό τούβλο» και στις δύο πλευρές, έχουν τοίχους στους οποίους το πάχος του πηλού με άχυρο είναι 1,5-2 φορές μεγαλύτερο από το συνολικό πάχος της πλινθοδομής.

Οι κύριες απαιτήσεις είναι οι ακόλουθοι κανόνες.

1. Επιμελής στέγνωμα. Η πρώτη κιόλας κατάψυξη του ημιτελούς πηλού θα οδηγήσει στο γεγονός ότι ένα τεράστιο στρώμα μπορεί να πέσει από τον τοίχο, το οποίο θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να τοποθετηθεί. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το ίδιο το κτίριο θα πέσει στο κεφάλι σας.
2. Επιμελής συμπύκνωση. Ο πηλός συμπιέζεται έως ότου, όταν χτυπηθεί, το στρώμα πηλού κάνει τον ήχο ενός ξύλινου τσοκ. Ο ανομοιόμορφα συμπιεσμένος πηλός θα προκαλέσει ρωγμές στους τοίχους. Έχετε παρατηρήσει ότι σε βάθος 1 m - όταν τρυπάτε μια τάφρο με μια πύλη σε ένα τρυπάνι με σφυρί ή ένα μηχανοκίνητο τρυπάνι - η σκληρότητα του πηλού φτάνει σχεδόν τη δύναμη του σκυροδέματος. Είναι δύσκολο να το χωρίσεις. Όντας ελαφρώς βρεγμένο - σε βάθος υπάρχει πάντα σημαντική ποσότητα υγρασίας - είναι τόσο ισχυρό που είναι δυνατό να το ξύσετε από το στήριγμα μόνο με ένα μαχαίρι, κομμάτι-κομμάτι. Για μεγαλύτερο βαθμό συμπίεσης, ο πηλός χύνεται με νερό - στη συνέχεια αφήνεται να στεγνώσει. Τα προϊόντα πηλού συμπιέζονται χρησιμοποιώντας μια ισχυρή πρέσα που συμπιέζει 200 ​​kg / cm2 - χωρίς ούτε μια σταγόνα νερού, αλλά είναι αδύνατο να δημιουργήσετε τέτοια πίεση "στεγνή" με τα χέρια και τα πόδια σας.
3. Ανέγερση τειχών σε ψηλό θεμέλιο, σε λόφο, στο ψηλότερο σημείο της τοποθεσίας. Η παραμικρή πλημμύρα θα προκαλέσει πρήξιμο και κατάρρευση των τοίχων.
4. Προστασία από βροχοπτώσεις. Η προεξοχή της στέγης (οροφής) μπορεί να φτάσει το 1 μ. Η ιδανική επιλογή είναι να χτίσετε μια βεράντα γύρω από το σπίτι, από όλες τις πλευρές. Σε αυτή την περίπτωση, η περιοχή του θεμελίου ισούται με το άθροισμα των περιοχών του κύριου τμήματος του σπιτιού και της επιφάνειας της βεράντας.

Θα πρέπει να πληρώσετε για όλα αυτά με τεράστια εργατικότητα: εκσκαφή και επιλογή πηλού και κατασκευή τούβλων.

Ο ίδιος ο πηλός έχει εξαιρετικές συνδετικές και προστατευτικές ιδιότητες. Συνδυάζεται με κάθε είδους πληρωτικά και πρόσθετα και μετά την πήξη σχηματίζει μια ισχυρή στρώση. Διατηρεί τη θερμότητα μέσα σε κτίρια και κατασκευές - σε αντίθεση με τα τούβλα από άμμο και το οπλισμένο σκυρόδεμα.

Ο πηλός χρησιμοποιείται ως συστατικό για σοβάτισμα και ως συμπιεσμένο υλικό φορέα. Αυτό το οικοδομικό υλικό είναι δοκιμασμένο στο χρόνο - σπίτια χτίστηκαν από αυτό σχεδόν στην προϊστορική εποχή, τα τελευταία 10.000 χρόνια έχουν δικαιολογήσει τη χρήση του.

Η κατασκευή δεν απαιτεί ειδικό εξοπλισμό και ακριβά εργαλεία. Είναι εύκολο να χτίσετε ένα σπίτι σύμφωνα με το δικό σας σχέδιο. Τυχόν ελλείψεις διορθώνονται με επιτυχία στην πορεία. Ο πηλός δεν καίγεται σε άμεση επαφή με τη φωτιά. απορροφά και εκπέμπει μια μικρή ποσότητα υγρασίας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αραιώσετε το φλέγμα και την υγρασία - με περίσσεια νερού, τα τοιχώματα θα διογκωθούν και θα αρχίσουν να καταρρέουν.

Όμως ο πηλός έχει και μειονεκτήματα.

• Η κατασκευή του σπιτιού πραγματοποιείται μόνο την άνοιξη και το καλοκαίρι, όταν υπάρχει ελάχιστη βροχή, αλλά ακόμη και το εμποτισμένο οικοδομικό υλικό έχει την ικανότητα να στεγνώνει γρήγορα στη ζέστη την επόμενη μέρα.
• Μπορείτε να πάρετε πηλό μόνο το καλοκαίρι και δεν θα λειτουργήσουν όλα - το υπερβολικά λιπαρό θα αποδειχθεί πολύ ρευστό. Εάν χρησιμοποιείτε πηλό ανεπαρκή ή υπερβολικό, και όχι μέτρια λιπαρά, τότε το σπίτι, ακόμα κι αν τηρούνται οι άλλοι τεχνολογικοί κανόνες, δεν θα αντέξει για πολύ. Ο ξηρός πηλός δεν θα κολλήσει μεταξύ τους, ο λιπαρός πηλός θα αρχίσει να μετατοπίζεται κάτω από το βάρος του.
• Για την ταχεία ολοκλήρωση της κατασκευής, ζητήστε την υποστήριξη των βοηθών - είναι δύσκολο να αντεπεξέλθετε μόνοι σας, ακόμα κι αν είστε σωματικά δυνατός.
• Δίνουν τη μέγιστη προσοχή στη διακόσμηση των τοίχων - ακόμη και όταν η οροφή κρέμεται κάτω από ένα μέτρο, μια λοξή (σε έναν τυφώνα) νεροποντή θα εξακολουθεί να βρέχει το κάτω μέρος των τοίχων και θα αρχίσουν να καταρρέουν.
• Για να προστατεύσετε το σπίτι από τα τρωκτικά, θα χρειαστείτε ένα μεταλλικό πλέγμα με μέγεθος κυψέλης όχι μεγαλύτερο από 5 mm - έτσι ώστε τα ποντίκια να μην διεισδύουν στο πάχος του τοίχου και επίσης να μην τρώνε τη μόνωση μέσα.

Για την κατασκευή μιας κατοικίας στην οποία το υλικό στήριξης είναι ο πηλός, χρησιμοποιείται ξυλότυπος, η μέθοδος του μπλοκ και η κατασκευή τοίχων με τη βοήθεια σακουλών.

Το πρόγραμμα των ενεργειών έχει ως εξής.

1. Προετοιμάστε ένα μείγμα από πηλό και άμμο, άχυρο. Τα καλάμια είναι κατάλληλα για την ενίσχυση της τοιχοποιίας.
2. Τοποθετήστε τον ξυλότυπο της πρώτης σειράς με ύψος όχι μεγαλύτερο από 20 cm και πιέστε αυτό το μείγμα εκεί.
3. Αφού περιμένετε να καθίσει, σχηματίστε μια ραβδωτή επιφάνεια στην επάνω άκρη της πρώτης σειράς. Αυτό θα ενισχύσει το κράτημα κάθε επόμενης σειράς με την προηγούμενη.
4. Περιμένετε να δέσει ο πηλός, αλλά μην αφήσετε να σχηματιστεί κρούστα στην επιφάνεια της σειράς, διαφορετικά η πρόσφυση στην επόμενη σειρά θα είναι κακή.

Αφού ζυμώσετε το αργιλικό κονίαμα, χρησιμοποιήστε τα καλούπια για να σχηματίσετε τα τούβλα. Περιμένετε μέχρι να στεγνώσουν τελείως. Στη συνέχεια, από αυτά τα τούβλα, σχηματίστε μια τοιχοποιία σαν τούβλο, χρησιμοποιώντας κονίαμα πηλού-άμμου ως ραφές. Μην αφήνετε αχρησιμοποίητο διάλυμα - θα πήξει γρήγορα και θα σκληρύνει.

Προετοιμάστε τον απαιτούμενο αριθμό σακουλών πολυπροπυλενίου και τεμαχίων ακονισμένης ενίσχυσης, καθώς και γαλβανισμένο σύρμα πλεξίματος. Η διαδικασία κατασκευής θα διαρκέσει πολύ λιγότερο χρόνο από ό,τι όταν χρησιμοποιείτε ξυλότυπο και τοιχοποιία από τούβλα (μπλοκ).

Κάντε το εξής.

1. Γεμίστε τις σακούλες με ένα μείγμα άμμου-πηλού (με την προσθήκη άχυρου και καλαμιών). Συμπυκνώστε το περιεχόμενο των σακουλών και κλείστε τες.
2. Διπλώστε τον τοίχο έξω από τις σακούλες και συμπιέστε τον. Οι λαιμοί των σακουλών δεν πρέπει να ανοίγουν αυθόρμητα.Όταν στρώνετε τις σειρές του τοίχου, τοποθετήστε τις σακούλες σαν να θα τοποθετούσατε τα τούβλα σε κλασική τοποθέτηση. Τοποθετήστε και στερεώστε συρματοπλέγματα σε κάθε σειρά - πριν τοποθετήσετε κάθε σειρά. Για αρμούς, χρησιμοποιήστε ένα μείγμα άμμου και ασβέστη, μπορείτε να προσθέσετε μια μικρή ποσότητα τσιμέντου.
3. Δώστε πρόσθετη αντοχή και αξιοπιστία στον ανυψωμένο τοίχο χρησιμοποιώντας ακονισμένη ενίσχυση, περνώντας τους πείρους κάθετα μέσα από τους σάκους. Αυτό είναι ένα είδος πρωτόγονης τεχνολογίας πλαισίου που σκληραίνει τη δομή.
4. Αφού περιμένετε να στεγνώσει ο τοίχος και να αποκτήσει πλήρη αντοχή, εξοπλίστε το δάπεδο και την οροφή, φτιάξτε μια τσιμεντοκονία στο πάτωμα.

Η τεχνολογία κατασκευής αποτελείται από τα ακόλουθα στάδια:

• προετοιμασία τοποθεσιών·
• παραγωγή τούβλων από πηλό?
• τοποθέτηση τοίχων?
• κατασκευή οροφής σοφίτας και στέγης.
• εξωτερικό και εσωτερικό φινίρισμα.

Πριν από την έναρξη της κατασκευής των τοίχων, προετοιμάζεται μια λωρίδα-μονολιθική βάση με εμβάθυνση κάτω από το σημάδι κατάψυξης. Το σπίτι πρέπει να βρίσκεται σε μέρος που φωτίζεται καλά από τον ήλιο, μακριά από δέντρα.

Για την προετοιμασία και το στέγνωμα των τούβλων, προετοιμάζονται 3 θέσεις.

1. 6,25 m2, εμβάθυνση - μισό μέτρο. Το κάτω μέρος καλύπτεται με τσόχα στέγης ή πολυαιθυλένιο. Αυτός ο χώρος χρειάζεται για την παρασκευή κονιάματος και την κατασκευή τούβλων. Είναι καλύτερα να τοποθετήσετε το καλούπι από τούβλα στο τραπέζι.
2. Επικλινές - βρίσκεται σε ηλιόλουστη τοποθεσία. Τα τούβλα θα υποστούν πρωτογενή ξήρανση εδώ.
3. Σκιά - με παλέτες. Τα τούβλα θα στεγνώσουν εδώ. Ο χώρος αερίζεται καλά.

Η διάταξη του ιδρύματος έχει ως εξής:

• σήμανση του εδάφους με μανταλάκια και σχοινιά.
• σκάψιμο μιας τάφρου για την "ταινία" του θεμελίου (περίμετρος) και των εσοχών (κάτω από την πλάκα μεταξύ των τμημάτων της "ταινίας").
• συμπίεση του εδάφους στον πυθμένα της τάφρου και του ρηχού λάκκου.
• τοποθέτηση μαξιλαριών από άμμο και χαλίκι.
• τοποθέτηση υλικού στέγης.
• συγκόλληση (ή πλέξιμο) του κλωβού ενίσχυσης γύρω από την περίμετρο (κάτω από την "ταινία").
• προετοιμασία σκυροδέματος (όχι χαμηλότερο από το εμπορικό σήμα M400) και έκχυση του θεμελίου.

Από τη στιγμή της πήξης - σκληραίνει εντελώς τις επόμενες 6 ώρες - πρέπει να περάσουν τουλάχιστον 30 ημέρες. Το θεμέλιο πρέπει να ποτίζεται όλες αυτές τις μέρες - το επιπλέον νερό θα βοηθήσει να αποκτήσετε τη μέγιστη αντοχή. Εάν παραμελήσουμε αυτό το στάδιο, τότε είναι δυνατή η μερική ρωγμή του επιφανειακού του στρώματος, ρωγμή μέχρι τον τόπο εμφάνισης του οπλισμού, που με τη σειρά του θα συνεπάγεται την πρόωρη φθορά του (σκουριά έως ρήξη στο σημείο της ρωγμής). Παγώνοντας στις ρωγμές, το νερό (από τη βροχόπτωση) θα τις επεκτείνει ακόμη περισσότερο.

Η οροφή του σπιτιού συναρμολογείται με τον ακόλουθο τρόπο.

1. Τοποθετήστε την οροφή της σοφίτας. Είναι κατασκευασμένο από ράβδο (όχι λιγότερο από 100 * 100 mm) ή σανίδες (πάχους έως 40 mm), οι οποίες από το εσωτερικό - από την πλευρά της οροφής - είναι επενδυμένες με στεγανοποίηση και μια πιο λεπτή σανίδα (όχι περισσότερο από 20 mm σε πάχος). Βάλτε μόνωση - ορυκτοβάμβακα - ανάμεσα στα δοκάρια της οροφής. Μπορείτε να μονώσετε την οροφή με αφρό ή αφρό πολυστυρενίου. Καλύψτε την κορυφή με ένα άλλο στρώμα στεγανοποίησης και καλύψτε το δάπεδο της σοφίτας με μια σανίδα πάχους όχι μεγαλύτερο από 25 mm.
2. Τοποθετήστε το Mauerlat (από την ίδια ξυλεία), τοποθετήστε τα πόδια (στηρίγματα για το τμήμα κορυφογραμμής). Τοποθετήστε τα κάθετα στηρίγματα, τοποθετήστε τα δοκάρια δοκών, συνδέοντάς τα με οριζόντιες και διαγώνιες δοκούς. Στη συνέχεια, τοποθετήστε τις μπάρες, στρώστε τη στεγανοποίηση και συναρμολογήστε την οροφή. Για την αποστράγγιση του νερού της βροχής, συνιστάται η τοποθέτηση υδρορροών περιμετρικά και η απομάκρυνση των σωλήνων προς τα κάτω από τους τοίχους.

Στη συνέχεια, εκτελέστε μια επίστρωση δαπέδου στις εγκαταστάσεις, κλείστε την με στεγανοποίηση, τοποθετήστε τις δοκούς δαπέδου και τοποθετήστε την υποκείμενη μόνωση γύρω από την περίμετρο του σπιτιού από μέσα. Καλύψτε αυτό το δάπεδο με ένα καθαρό δάπεδο 30mm (σε πάχος) σανίδες.

Στο τέλος της εργασίας με τα δάπεδα, εγκαταστήστε παράθυρα και πόρτες και πραγματοποιήστε επικοινωνίες μηχανικής στο σπίτι, ολοκληρώστε την εξωτερική και εσωτερική διακόσμηση. Το κτίριο είναι πλήρως έτοιμο για κατοικία.