Τα πάντα για το πολυστυρένιο

Διάφοροι τύποι πλαστικών έχουν αλλάξει ριζικά την κατανόησή μας για την καθημερινή ζωή - σήμερα η ζωή μας δεν είναι πλέον δυνατό να φανταστεί κανείς χωρίς ορισμένα πλαστικά πράγματα. Ωστόσο, υπάρχουν διαφορετικοί τύποι πλαστικού και κάθε μία από τις ποικιλίες του έχει τα δικά της ειδικά χαρακτηριστικά που καθορίζουν τη χρήση μιας συγκεκριμένης ουσίας σε ορισμένες περιοχές. Δεδομένου ότι το πολυστυρένιο είναι μία από τις πιο δημοφιλείς πλαστικές επιλογές σήμερα, αξίζει να εξεταστούν τα χαρακτηριστικά του πιο προσεκτικά.

Πολυστυρένιο είναι πολυμερισμένο στυρόλιο, είναι δηλαδή προϊόν της χημικής βιομηχανίας. Μπορείτε να επιτύχετε την κατασκευή του χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους, καθεμία από τις οποίες έχει τα δικά της πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, και θα εξετάσουμε τις πιο δημοφιλείς με περισσότερες λεπτομέρειες σε αυτό το άρθρο παρακάτω. Εν Το πολυστυρένιο περιέχει μόνο μόρια κοινών ουσιών όπως ο άνθρακας και το υδρογόνο, αλλά είναι κατασκευασμένο από υγρό στυρένιο, το οποίο, με τη σειρά του, λαμβάνεται από πετρέλαιο και άνθρακα.

Για πρώτη φορά, το πολυστυρένιο ελήφθη στα πρώτα στάδια της βιομηχανικής επανάστασης - είναι γνωστό ότι το 1839 συντέθηκε στη Γερμανία... Ένα άλλο πράγμα είναι ότι η παραγωγή του σε βιομηχανική κλίμακα ξεκίνησε πολύ αργότερα - μόνο το 1920, και ακόμη και τότε τις πρώτες δεκαετίες δεν χρησιμοποιήθηκε τόσο ενεργά. Μόνο κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στα κράτη ενδιαφέρθηκαν πραγματικά για αυτά, παράγοντας τεχνητό καουτσούκ με βάση το πολυστυρένιο, και στην ΕΣΣΔ η βιομηχανική παραγωγή αυτού του υλικού αναβλήθηκε εντελώς μέχρι τα μεταπολεμικά χρόνια.

Δεν μπορούμε να πούμε ότι το σύγχρονο πολυστυρένιο αντιστοιχεί πλήρως στα δείγματα ενός αιώνα πριν. - όλο αυτό το διάστημα, οι επιστήμονες αναζητούσαν τρόπους για να βελτιώσουν τις ιδιότητες του υλικού. Χάρη σε αυτό, το πλαστικό μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο έγινε πολύ πιο ανθεκτικό, συμπεριλαμβανομένων πολύ καλύτερα ανθεκτικών κρουσμάτων - αυτό έγινε δυνατό χάρη στη δημιουργία συμπολυμερών στυρενίου που ελήφθησαν μέσω ακόμη πιο πολύπλοκων χημικών διεργασιών.

Ακριβής τα φυσικά χαρακτηριστικά του σύγχρονου πολυστυρενίου εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τον τρόπο παραγωγής του, αλλά γενικά όταν μιλάμε για απλή πολυστερίνη χωρίς καμία διευκρίνιση, εννοούμε ένα υλικό με πολύ συγκεκριμένες παραμέτρους. Η πυκνότητά του δεν είναι η υψηλότερη (1060 kg / m

Μοριακή μάζα η ουσία δεν είναι επίσης σε καμία περίπτωση συγκεκριμένη και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη μέθοδο λήψης πολυστυρενίου - συνήθως κυμαίνεται από 50 χιλιάδες έως 300 χιλιάδες, αν και οι παραλλαγές γαλακτώματος μερικές φορές δείχνουν σημαντικά υψηλότερα ποσοστά. Διαλυτότητα Το πολυστυρένιο είναι σημαντικό σε έναν αριθμό ουσιών, συμπεριλαμβανομένου του δικού του μονομερούς, καθώς και της ακετόνης, των αρωματικών υδρογονανθράκων και των εστέρων.

Το πολυστυρένιο έχει έντονες διηλεκτρικές ιδιότητεςπου δεν αλλάζουν ανεξάρτητα από το περιβάλλον. Αυτό το υλικό είναι επίσης πρακτικά αδιάφορο για τις καταστροφικές επιδράσεις των οξέων και των αλκαλίων, των αλάτων, των αλκοολών. Παραπάνω, έχουμε ήδη παραθέσει τις ουσίες που μπορούν ακόμα να το διαλύσουν, και επίσης οξειδώνεται, αλογονώνεται, νιτρώνεται και σουλφονώνεται.

Στην αρχική του μορφή, χωρίς πρόσθετο χρωματισμό, πολυστυρένιο (τουλάχιστον η ποικιλία του μπλοκ) δεν είναι μόνο άχρωμο, αλλά και διαφανές... Η δομή πρακτικά δεν διατηρεί το ορατό φως, περνώντας το 90% της ποσότητας του, και αυτό επιτρέπει τη χρήση ενός τέτοιου υλικού στην κατασκευή οπτικών γυαλιών. Ταυτόχρονα, η υπεριώδης και η υπέρυθρη ακτινοβολία δεν περνάει με τόση σιγουριά από τις επιφάνειες πολυστυρενίου.

Αν θεωρήσουμε τις ιδιότητες του πολυστυρενίου ως τα πλεονεκτήματα που το κάνουν τόσο δημοφιλές σε διάφορους τομείς, πρώτα απ 'όλα, αξίζει να επισημάνουμε τα ακόλουθα σημαντικά σημεία.

• Συνδυασμός χαμηλού κόστους και ευκολίας επεξεργασίας... Στην τιμή του, το πολυστυρένιο μπορεί να θεωρηθεί ένας από τους κύριους κινητήρες του σύγχρονου πολιτισμού, δεδομένων των ιδιοτήτων του. Δεν είναι τυχαίο που σήμερα παράγονται τόσα πολλά προϊόντα με την άμεση συμμετοχή αυτού του υλικού - απλά δεν έχει πραγματικά εναλλακτική.
• Καλή χημική αντοχή. Οι περισσότερες από τις ουσίες που μπορούν να εισέλθουν στην επιφάνεια του πολυστυρενίου στην καθημερινή ζωή δεν αποτελούν κίνδυνο για αυτήν - αυτά είναι εξαιρετικά νέα για τους κατασκευαστές που θέλουν να παράγουν προϊόντα που διακρίνονται από ανθεκτικότητα. Ταυτόχρονα, σε ένα χημικό εργαστήριο, με ένα εντυπωσιακό σύνολο αντιδραστηρίων στο χέρι, δεν είναι δύσκολο να διαλυθεί το πολυστυρένιο.
• Η τοξικότητα είναι σχετικά ασφαλής. Το πολυστυρένιο εκπέμπει σχετικά λίγους επιβλαβείς αναθυμιάσεις και, από περιβαλλοντική άποψη, με ορισμένες επιφυλάξεις, θεωρείται αβλαβές. Τουλάχιστον, οι ειδικοί δεν προτείνουν περιορισμούς στη χρήση υλικών πολυστυρενίου εντός κατοικιών και μπορούν να κατασκευαστούν ακόμη και πιάτα από πολυστυρένιο.
• Μεγάλη γκάμα εφαρμογών... Χάρη στις ιδιότητές του, την ευκολία επεξεργασίας και βαφής, το πολυστυρένιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πρώτη ύλη για την παραγωγή οτιδήποτε.

Με όλα τα πλεονεκτήματα της πολυστυρενίου, έχει επίσης περιορισμούς, και παρόλο που δεν υπάρχουν τόσα πολλά από αυτά, μερικές φορές παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο.

Ένας από τους κύριους ανταγωνιστές του πολυστυρενίου είναι ένα άλλο δημοφιλές πολυμερές - πολυπροπυλένιο... Σε ορισμένους τομείς, όπως η παραγωγή υλικών συσκευασίας, είναι άμεσοι ανταγωνιστές, αλλά η διαφορά μεταξύ των δύο υλικών είναι αρκετά σημαντική. Αξίζει να ξεκινήσετε τουλάχιστον από το γεγονός ότι Το πολυστυρένιο είναι δύσκολο να ανακυκλωθεί, και παρόλο που ακούτε συχνά ότι είναι ασφαλές, οι περιβαλλοντολόγοι εξακολουθούν να λατρεύουν να βρίσκουν λάθη σε αυτό.

Το πολυπροπυλένιο δεν είναι επίσης χωρίς αμαρτία, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν λίγο λιγότερες ερωτήσεις σε αυτό και είναι πιο εύκολο να το ανακυκλώσετε. Αν μιλάμε καθαρά για τις φυσικές ιδιότητες των δύο υλικών, τότε Το πολυπροπυλένιο χαρακτηρίζεται επίσης από αυξημένη ευελιξία - όπου το πολυστυρένιο ήδη σπάει ή σπάει, το ελατό πολυπροπυλένιο απλώς λυγίζει. Όσο για την τιμή, το πολυστυρένιο, ίσως, θα είχε χάσει τον ανταγωνισμό από τον αντίπαλό του εδώ και πολύ καιρό, αλλά περισσότερο χαμηλό κόστος - ο παράγοντας που το κρατά όρθιο μέχρι στιγμής.

Το να ξεχωρίσεις οπτικά το ένα από το άλλο δεν είναι τόσο δύσκολο, αλλά πρέπει να ξέρεις τι να κοιτάξεις. Το πολυστυρένιο φαίνεται πιο όμορφο είναι γυαλιστερό και λαμπερό, χωρίς επιπλέον χρωματισμό φαίνεται διαφανές, αν και μπορεί να έχει μια χαρακτηριστική κρύα απόχρωση του μπλε. Το πολυπροπυλένιο φαίνεται λίγο πιο βρώμικο λόγω της ομίχλης του, το φαινόμενο σκέδασης φωτός είναι πολύ υψηλότερο. Μπορείτε επίσης να διακρίνετε δύο υλικά πατώντας: Το πολυστυρένιο είναι ηχητικό και εκπέμπει χαρακτηριστικά κλικ όταν χτυπιέται, ενώ το πολυπροπυλένιο ακούγεται πνιχτό.

Το πολυστυρένιο είναι ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα υλικά όσον αφορά την αξιολόγηση της βλάβης και του κινδύνου για την υγεία. Από τη μία πλευρά, χρησιμοποιείται εκτενώς σε ανθρώπινες κατοικίες, ακόμη και για την κατασκευή πιάτων, γεγονός που ήδη υποδηλώνει ότι αυτό δεν απαγορεύεται. Από την άλλη πλευρά, πολυάριθμες δηλώσεις που θέτουν αμφιβολίες για την φιλικότητα προς το περιβάλλον του πλαστικού σχετίζονται κυρίως με το πολυστυρένιο. Θα είναι δίκαιο να πούμε ότι, ενώ δεν είναι το πιο επικίνδυνο από τα υπάρχοντα υλικά, δεν μπορεί να θεωρηθεί ασφαλές - δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί τόσο ενεργά.

Το πολυστυρένιο μπορεί να εκπέμπει όχι τόσο πολλές τοξικές ουσίες που δεν θα επηρεάσουν τόσο την ανθρώπινη υγεία, αλλά αυτό ισχύει μόνο εφόσον δεν είστε σε συνεχή επαφή μαζί του και μέχρι να ζεσταθεί. Όσο υψηλότερη είναι η θερμοκρασία, τόσο πιο επικίνδυνη είναι η γειτονιά με προϊόντα πολυστυρενίου, ειδικά αν έχει ξεκινήσει φωτιά και το υλικό καίγεται. Πάνω απ 'όλα, οι χημικές αναθυμιάσεις διαταράσσουν το συκώτι, αλλά προβλήματα μπορεί να είναι ακόμη και με την καρδιά και τους πνεύμονες, και ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι η συνηθισμένη εισπνοή ατμών στυρενίου είναι γεμάτη με την ανάπτυξη ηπατίτιδας.

Πρέπει επίσης να καταλάβετε ότι το πολυστυρένιο και το πολυστυρένιο διαφέρουν: Για να βελτιώσει τις ιδιότητες του πλαστικού, ο κατασκευαστής μπορεί να προσθέσει διάφορους πλαστικοποιητές, βαφές και άλλα πρόσθετα που επηρεάζουν την αντοχή και την ελαστικότητα του υλικού.

Όταν παραπάνω ονομάσαμε το πολυστυρένιο σχετικά ασφαλές, αυτό σήμαινε ότι υπάρχουν άλλα, ακόμη πιο επιβλαβή προϊόντα ανθρώπινης δραστηριότητας, τα οποία ακόμα δεν μπορούμε να αρνηθούμε - για παράδειγμα, εξάτμιση αυτοκινήτου. Επιπλέον, θεωρητικά, το πολυστυρένιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί σχεδόν εντελώς με ασφάλεια - με την προϋπόθεση ότι γνωρίζετε και ακολουθείτε αυστηρά τις οδηγίες, ιδίως όχι προωθώντας τη θέρμανση του υλικού, αλλά προστατεύοντάς το από αυτό. Αλλά ακόμα και έτσι Δεν πρέπει να αντιλαμβάνεστε το πολυστυρένιο ως μια απολύτως ασφαλή ουσία, γιατί ακόμη και στον κόσμο του πλαστικού, που δέχεται όλο και περισσότερες επικρίσεις τα τελευταία χρόνια, το πολυστυρένιο δεν είναι το ασφαλέστερο.

Επί του παρόντος για την παραγωγή πολυστυρενίου, χρησιμοποιούνται διάφορες μέθοδοι για την απόκτηση το επιθυμητό υλικό, και όσον αφορά τις ιδιότητές του, το τελικό αποτέλεσμα δεν θα είναι πάντα το ίδιο. Για να καταλάβετε πώς λειτουργεί, Ας ρίξουμε μια ματιά σε καθεμία από τις τρεις δημοφιλείς μεθόδους.

Σήμερα αυτό η μέθοδος είναι ήδη σε μεγάλο βαθμό ξεπερασμένη και πρακτικά δεν χρησιμοποιείται στην παραγωγή... Η αρχή λειτουργίας είναι η εξής: πρώτον, το στυρένιο καθαρίζεται από αναστολείς, μετά το οποίο συνδυάζεται σε νερό με γαλακτωματοποιητές (άλατα λιπαρών και σουλφονικών οξέων, σαπούνι), καθώς και εκκινητές πολυμερισμού - υπερθειικό κάλιο και διοξείδιο του υδρογόνου. Όταν θερμαίνεται στους 85-95 βαθμούς, εμφανίζεται μια χημική αντίδραση - μια διαδικασία σταδιακού πολυμερισμού, η οποία θεωρείται πλήρης εάν η ποσότητα του στυρενίου πέσει κάτω από το 0,5%.

Το προκύπτον γαλάκτωμα στη συνέχεια πήζει με ένα διάλυμα συνηθισμένου επιτραπέζιου αλατιού και υπόκειται σε ξήρανση, ως αποτέλεσμα του οποίου σχηματίζεται μια λεπτή κοκκώδης σκόνη, κάθε κόκκος της οποίας έχει μέγεθος όχι μεγαλύτερο από 0,1 mm. Αν και το πολυστυρένιο συνήθως περιγράφεται ως λευκό και διαφανές, αυτή η μέθοδος δεν θα μπορέσει να επιτύχει αυτά τα χαρακτηριστικά. - οι μπάλες έχουν μια κιτρινωπή απόχρωση, υποδηλώνοντας την παρουσία αλκαλικών ακαθαρσιών, οι οποίες δεν μπορούν να εξαλειφθούν εντελώς.

Μια άλλη μέθοδος που θεωρείται ήδη ξεπερασμένη, αν και εξακολουθεί να θεωρείται κατάλληλη για την ανακύκλωση πολυστυρενίου σε συμπολυμερή όπως το διογκωμένο πολυστυρένιο. Για την παραγωγή, χρειάζεστε προετοιμασμένο στυρένιο, ή μάλλον, το εναιώρημα του σε νερό, υδροξείδιο του μαγνησίου, πολυβινυλική αλκοόλη, πολυμεθακρυλικό νάτριο και εκκινητές πολυμερισμού. Όλα αυτά αποστέλλονται στον αντιδραστήρα, όπου η ουσία αναμιγνύεται ενεργά με σταδιακή θέρμανση έως 130 μοίρες και υψηλή πίεση. Μετά από αυτό, το προκύπτον εναιώρημα πρέπει ακόμα να υποβληθεί σε επεξεργασία με φυγοκέντρηση και μόνο μετά το πλύσιμο και το στέγνωμα του συλλεγόμενου υλικού, λαμβάνεται πολυστυρόλιο.

Αυτή η μέθοδος θεωρείται η πιο δημοφιλής και σχετική σήμερα, και το μεγαλύτερο μέρος του πολυστυρενίου παράγεται σήμερα με αυτόν τον τρόπο. Το σκεπτικό είναι πολύ απλό: η έξοδος είναι ένα καθαρό υλικό, ιδανικό ως προς τις τεχνικές παραμέτρους του φωτισμού, το οποίο χαρακτηρίζεται από τη σταθερότητα των παραμέτρων. Ταυτόχρονα, η χρήση της υπό εξέταση τεχνολογίας είναι και αποτελεσματική και εγγυάται σχεδόν πλήρη απουσία απορριμμάτων παραγωγής.

Η παραγωγή μπλοκ πολυστυρενίου βασίζεται στην ανάδευση στυρενίου σε περιβάλλον βενζολίου σε δύο στάδια - πρώτα σε θερμοκρασία περίπου 90 βαθμών και στη συνέχεια με σταδιακή θέρμανση από 100 έως 220. Η παραγωγή μπλοκ σταματά σε ένα στάδιο όπου περίπου το 85% του στυρενίου η μάζα έχει μετατραπεί σε πολυστυρένιο. Η αφαίρεση του στυρενίου που δεν είχε χρόνο να πολυμεριστεί πραγματοποιείται με χρήση κενού.

Το πολυστυρένιο χρησιμοποιείται σε τεράστιο αριθμό τομέων ανθρώπινης δραστηριότητας και χρησιμοποιείται ακόμη και για την κατασκευή χειροτεχνίας με τα χέρια σας. Στο σπίτι Μικρά αναμνηστικά κατασκευάζονται από αυτό, χρησιμοποιώντας κοπή με λέιζερ, φρεζάρισμα, βαφή σε οποιαδήποτε χρώματα - από κόκκινο έως χρυσό και μαύρο, και σε ορισμένες περιπτώσεις - και εκτύπωση σε επιφάνεια πολυστυρενίου. Βρίσκεται η ευρύτερη εφαρμογή πολυστυρενίου υπό κατασκευή, όπου χρησιμοποιείται για την κατασκευή πάνελ τοίχου και πλακάκια οροφής, διάφορα χωρίσματα και μπαγκέτες. Σε μορφή φύλλου, αυτό το υλικό μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για προσόψεις. Στο τέλος, με βάση αυτό το υλικό, παράγουν το πρόσφατα δημοφιλές σκυρόδεμα πολυστυρενίου.

Βιομηχανία επίπλων χρησιμοποιεί επίσης αυτό το υλικό όλο και πιο ενεργά, αν και αυτή τη στιγμή δεν είναι ανταγωνιστής για το ξύλο και τα παράγωγά του. Ωστόσο, όπου η υγρασία είναι υψηλή, χρησιμοποιείται συνεχώς - για παράδειγμα, ένας δίσκος ντους μπορεί να κατασκευαστεί εξ ολοκλήρου από αυτό σήμερα. Επιπλέον, χρησιμοποιούνται κόκκοι πολυστυρενίου σαν γέμιση σε μαξιλάρια, και για τους σκοπούς αυτούς πωλούνται έτοιμα σε σακούλες.

Σε έναν απλό άνθρωπο, η ποικιλία τροφίμων του πολυστυρενίου είναι ευρέως γνωστή ως σχεδόν το κύριο υλικό. για την κατασκευή επιτραπέζιων σκευών μιας χρήσης... Τα περισσότερα από τα πλαστικά ποτήρια που είναι τόσο δημοφιλή για την εμφιάλωση αναψυκτικών σήμερα κατασκευάζονται από αυτό. Επιπλέον, χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό πολυστυρένιο ποιότητας τροφίμων ως υλικό συσκευασίας λόγω του χαμηλού κόστους και της σχετικής αντοχής του. Λαμβάνοντας υπόψη τις διηλεκτρικές ιδιότητες του υλικού, αξίζει να σημειωθεί ότι έχει βρει ευρεία εφαρμογή και σε ηλεκτρολόγων μηχανικών.

Στην καθημερινή ζωή, τις περισσότερες φορές πρέπει να εργάζεστε με φύλλο πολυστυρενίου, τα οποία μπορούν να υποστούν επεξεργασία τόσο μηχανικά όσο και θερμικά. Η διαμόρφωση με κάμψη, κόλληση, κοπή και διάτρηση μπορεί να είναι τόσο συνηθισμένος τύπος υλικού όσο και ανθεκτικός στην κρούση. Ένα συνηθισμένο παζλ χρησιμοποιείται για τον τεμαχισμό ενός φύλλου πάχους μικρότερου από 2 mm, ενώ τα παχύτερα φύλλα μπορούν να ληφθούν με μύλο ή εργαλείο χειρός. Σε βιομηχανικό εργαστήριο είναι δυνατή η κοπή με λέιζερ. Η γραμμή κοπής αποδεικνύεται λίγο κουρελιασμένη, επομένως απαιτεί μεταγενέστερη επεξεργασία - πρώτα περνιέται με λίμα και μετά με σμύριδα.

Εάν είναι απαραίτητο να κάνετε μια τρύπα στο φύλλο, χρησιμοποιήστε ένα τρυπάνι, για το οποίο χρειάζεστε ένα τρυπάνι που δημιουργήθηκε ειδικά για τη διάτρηση φύλλου πλαστικού. Εάν το πάχος του φύλλου είναι μικρό, κατά τη διάρκεια της διάτρησης μπορεί να παραμορφωθεί ενάντια στις επιθυμίες του πλοιάρχου - μπορείτε να αποφύγετε μια τέτοια εξέλιξη γεγονότων τοποθετώντας ένα ξύλινο μπλοκ κάτω από το φύλλο. Το φύλλο σχηματίζεται είτε με τεχνική κενού είτε με εμφύσηση αέρα υπό υψηλή πίεση. Η επεξεργασία με οποιαδήποτε από τις υποδεικνυόμενες μεθόδους περιλαμβάνει σημαντική (έως 160-200 μοίρες) θέρμανση του υλικού.

Αν μιλάμε για ματ πολυστυρένιο, τότε μπορεί επίσης να υποβληθεί σε τέτοιου είδους επεξεργασία όπως λείανση και στίλβωση. Για αυτό, χρησιμοποιείται ένας μύλος, αλλά σε καμία περίπτωση με λειαντικό τροχό - αντ 'αυτού, λαμβάνεται ένας μαλακός τροχός, στον οποίο εφαρμόζεται μια ειδική πάστα στίλβωσης. Εάν το μέρος είναι μικρό, μπορείτε επίσης να το γυαλίσετε ή να το τρίψετε με το χέρι.

Μεταξύ άλλων, οποιεσδήποτε ειδικές επιστρώσεις μπορούν να εφαρμοστούν στην επιφάνεια πολυστυρενίου – από ένα μεταλλικό στρώμα σε μια μεμβράνη καθρέφτη. Μπορεί να εκτυπωθεί σε αυτό μαύρο ή έγχρωμο, με οποιονδήποτε από τους γνωστούς τρόπους. Ταυτόχρονα, για την προστασία του κειμένου ή της εικόνας που προκύπτει, είναι απαραίτητο να ανοίξετε την επιφάνεια με βερνίκι, επειδή το πολυμερές δεν απορροφά την υγρασία.

Στην καθαρή του μορφή, το πολυστυρένιο δεν φαίνεται να βλάπτει πολύ το περιβάλλον, αλλά την ίδια στιγμή, τα απόβλητά του, όπως θα έπρεπε για το πλαστικό, επιμένουν για ένα τεράστιο χρονικό διάστημα, μολύνοντας τον πλανήτη... Επιπλέον, όντας στο φυσικό περιβάλλον, το πολυμερές και τα συμπολυμερή του μπορεί να εκτεθούν σε υπερβολική θέρμανση, συμπεριλαμβανομένης της καύσης σε πυρκαγιά, και τότε οι συνέπειες μπορεί να είναι πολύ πιο τρομερές. Ομοίως, η ανεξέλεγκτη επαφή αντικειμένων από πολυστυρένιο με ουσίες ικανές να διαλύσουν το υλικό είναι ανεπιθύμητη, διαφορετικά δεν μπορεί να αποφευχθεί η απελευθέρωση τοξικών ατμών στυρενίου, βενζολίου, τολουολίου, μονοξειδίου του άνθρακα και αιθυλοβενζολίου.

Το σχετικό πλεονέκτημα του υλικού είναι ότι μπορεί να ανακυκλωθεί στις περισσότερες περιπτώσεις, αξιοποιώντας τόσο άμεσα απόβλητα όσο και απλά φθαρμένα προϊόντα από αυτά. Η εξώθηση, η συμπίεση και η χύτευση χρησιμοποιούνται ως τεχνικές επεξεργασίας. Στην έξοδο λαμβάνονται προϊόντα που δεν υστερούν σε ποιότητα από τα νέα, ενώ δεν σχηματίζονται σκουπίδια. Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια, ένα νέο οικοδομικό υλικό έχει κατασκευαστεί με βάση πολυστυρένιο - σκυρόδεμα πολυστυρενίου, το οποίο είναι κατάλληλο για χαμηλές κατασκευές. Δυστυχώς, τεράστιες ποσότητες απορριμμάτων πολυστυρενίου, ειδικά στις φτωχές χώρες, απλώς αποτεφρώνονται. Αυτή η συμπεριφορά με τα πλαστικά απορρίμματα είναι εξαιρετικά αρνητική για το περιβάλλον.

Το επόμενο βίντεο λέει για το φύλλο πολυστυρενίου και τα χαρακτηριστικά της εφαρμογής του.