Cherry Rossoshanskaya μαύρο

Τα κεράσια διαφέρουν στο χρώμα των μούρων: υπάρχουν σκούρο κόκκινο, μπορντό, πιο κοντά στο μαύρο. Ονομάζονται μορέλ, ενώ η αμορέλα έχει κόκκινη φλούδα και άχρωμο χυμό. Πολλοί προτιμούν τα κεράσια με σκούρα φρούτα. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει το μαύρο Rossoshanskaya, ιδανικό για καλλιέργεια στο κεντρικό τμήμα της Ρωσίας.

Αυτή η ποικιλία είναι γνωστή εδώ και πολύ καιρό. Ο συγγραφέας αυτής της ελκυστικής ποικιλίας είναι ο κτηνοτρόφος A. Ya. Voronchikhina. Οι εργασίες πραγματοποιήθηκαν στις φυτείες του Πειραματικού Σταθμού Κηπουρικής Rossoshan, από όπου προήλθε το όνομα της ποικιλίας. Γενετικό υλικό για την αναπαραγωγή χάλυβα:

• Καταναλωτικά αγαθά μαύρο (που αντιπροσωπεύει την πατρική σειρά ποικιλία Michurin).
• Έντυπο αριθμός 2.

Μια αίτηση για εισαγωγή του μαύρου Rossoshanskaya στην καλλιέργεια υποβλήθηκε το 1973. Από το 1974, η καλλιέργεια υποβάλλεται σε κρατικές δοκιμές. Η ποικιλία συμπεριλήφθηκε στο Κρατικό Μητρώο της Ρωσικής Ομοσπονδίας το 1986. Σχεδόν αμέσως, το μαύρο Rossoshanskaya έγινε δημοφιλής καλλιέργεια τόσο σε ιδιωτικούς κήπους όσο και για βιομηχανική καλλιέργεια.

Οι κερασιές είναι μεσαίου μεγέθους, μπορούν να φτάσουν τα 4 μ. Η μεσαία κορώνα είναι σφαιρική, συμπαγής. Ο φλοιός είναι γκρίζος· όταν φτάσει σε μια ορισμένη ηλικία, μαυρίζει και τα κλαδιά γίνονται γυμνά. Τα φύλλα έχουν μήκος περίπου 10 cm και πλάτος 5 cm.

Οι καρποί είναι άνω του μέσου όρου σε μέγεθος, φτάνουν σε βάρος τα 4,5 γρ. Έχουν σχήμα στρογγυλό, ελαφρώς πεπλατυσμένο στα πλάγια. Το δέρμα είναι σκούρο κεράσι, σχεδόν μαύρο. Ο διαχωρισμός των μούρων από το κοτσάνι είναι ξηρός. Η σάρκα του καρπού έχει επίσης σκούρο χρώμα, είναι σκούρο κόκκινο, πολύ ζουμερή, με πυκνή σύσταση.

Τα κεράσια είναι γλυκόξινα, πολλοί άνθρωποι σημειώνουν την ευχάριστη, καλή γεύση τους, έτσι τα φρούτα καταναλώνονται συχνά φρέσκα. Το προϊόν είναι κατάλληλο για μαγειρική επεξεργασία σε νόστιμη μαρμελάδα, από αυτό λαμβάνονται εξαιρετικά κενά, όπως μαρμελάδα, λικέρ, κομπόστα. Λόγω της πυκνότητάς τους, οι καρποί είναι κατάλληλοι για κονσερβοποίηση. Οι τεχνολόγοι-δοκιμαστές εκτίμησαν ιδιαίτερα την ποιότητα των μούρων: για παράδειγμα, η εμφάνιση της κομπόστας κερασιού βαθμολογήθηκε με 4,7 και τα χαρακτηριστικά γεύσης σε 4,3 από 5 βαθμούς. Οι ιδιότητες των φρούτων, όπως η ζουμερή και κρεατότητα του πολτού, η γλυκιά και ξινή γεύση είναι κατάλληλες για ευρεία βιομηχανική παραγωγή νόστιμων προϊόντων κερασιού.

Η καλλιέργεια αρχίζει να αποδίδει καρπούς 3-4 χρόνια μετά τη φύτευση. Ο χρόνος ωρίμανσης της καλλιέργειας είναι μέσος. Η συγκομιδή ωριμάζει την 3η Ιουνίου δεκαετία.

Η παραγωγικότητα της καλλιέργειας είναι αρκετά υψηλή: κατά μέσο όρο 15 κιλά μούρα από κάθε δέντρο. Σε μια καλή χρονιά, η καλλιέργεια μπορεί να παράγει περίπου 25 κιλά μούρα ανά δέντρο.

Η Rossoshanskaya ζωνοποιήθηκε αρχικά για περιοχές όπως:

• Κεντρικός;
• Nizhnevolzhsky;
• Βόρειος Καυκάσιος.

Σήμερα, το εν λόγω κεράσι έχει ευρύτερη γεωγραφία εξάπλωσης. Μπορεί να βρεθεί σε ιδιωτικούς και αγροτικούς κήπους, όχι μόνο στις αναφερόμενες περιοχές, αλλά και σε περιοχές όπως το Βόλγκογκραντ, το Ροστόφ, καθώς και στη μεσαία λωρίδα σε πλούσια εδάφη chernozem.

Η εν λόγω κουλτούρα είναι αυτογόνιμη. Για να αυξηθούν οι αποδόσεις, είναι καλό να αναπτύσσονται κοντά ποικιλίες επικονίασης, στις οποίες η ανθοφορία εμφανίζεται ταυτόχρονα με το μαύρο Rossoshanskaya.

Βασικά, ο χρόνος φύτευσης για το μαύρο δενδρύλλιο Rossoshansk είναι το φθινόπωρο. Ωστόσο, πιο κοντά στο νότο, μπορείτε να φυτέψετε αυτό το ποικιλιακό κεράσι την άνοιξη. Το κύριο πράγμα είναι να επιλέξετε μια φωτισμένη περιοχή έτσι ώστε το χώμα σε αυτό να είναι μη όξινο, κατά προτίμηση αργιλώδες. Το ιδανικό μέρος για τη φύτευση μαύρου Rossoshanskaya δεν είναι ένας πολύ μεγάλος λόφος κοντά σε έναν τοίχο από τούβλα που μπορεί να συσσωρεύσει θερμότητα.

Μια ενήλικη μαύρη κερασιά Rossosh ποτίζεται μόνο μερικές φορές (3-4) κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου. Το πότισμα πρέπει να είναι άφθονο ώστε το υγρό να φτάνει στο έδαφος σε βάθος 50-60 εκ. Η άρδευση πρέπει να είναι ανάλογη της βροχόπτωσης που θα πέσει, ώστε να αποφευχθεί η υπερβολική υγρασία. Ένα υποχρεωτικό συστατικό της φροντίδας είναι η προληπτική θεραπεία του φυτού από τις κύριες ασθένειες και επιθέσεις των παρασίτων εντόμων.

Η ποικιλία μπορεί να υπερηφανεύεται όχι μόνο τη μέση χειμερινή αντοχή του ξύλου, αλλά και την υψηλή αντοχή στον παγετό των μπουμπουκιών ανθέων. Τα δέντρα αντέχουν την έκθεση σε χαμηλές θερμοκρασίες με ελάχιστες απώλειες (εντός 10% από την κατάψυξη των μπουμπουκιών ανθέων). Τα κεράσια έχουν μέση αντοχή στην ξηρασία. Εάν υπάρχει παρατεταμένη έλλειψη υγρασίας, έλλειψη τακτικού ποτίσματος, το δέντρο μπορεί ακόμη και να πεθάνει.