Όλα για τα δοκάρια για το μπάνιο

Κάθε ιδιοκτήτης ιδιωτικής κατοικίας ή εξοχικής κατοικίας ονειρεύεται ένα λουτρό καλής ποιότητας στην τοποθεσία. Συχνά, η κατασκευή πραγματοποιείται από μόνη της χωρίς τη συμμετοχή ειδικών. Πράγματι, δεν είναι δύσκολο να το κάνετε αυτό, αλλά πρέπει να έχετε κάποιες γνώσεις σε αυτόν τον τομέα.

Το άρθρο εξετάζει τις πιο κοινές επιλογές για στέγη μπάνιου, περιγράφει τα κύρια χαρακτηριστικά, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους. Και επίσης δίνεται προσοχή στη διαδικασία εγκατάστασης του συστήματος δοκών για τους κύριους τύπους στέγης.

Κατά την κατασκευή ενός λουτρού, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην οροφή του. Πρέπει να είναι ισχυρό, να αντέχει καλά τη συμπύκνωση ατμού που ανεβαίνει από το ατμόλουτρο και επικάθεται στο εσωτερικό της οροφής. Προκειμένου η οροφή να διαρκέσει όσο το δυνατόν περισσότερο, είναι λογικό να τοποθετήσετε ένα φράγμα υδροηλεκτρικού ή ατμού. Οι σύγχρονοι κατασκευαστές προσφέρουν μια μεγάλη ποικιλία ποιοτικών δομικών υλικών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για το σκοπό αυτό.

Ωστόσο, σημαντικό ρόλο παίζει και το σχήμα της οροφής της σάουνας. Δεδομένου ότι οι περισσότερες σύγχρονες σάουνες είναι κατασκευασμένες από ξύλο, μπορούν να καλυφθούν με οποιοδήποτε τύπο στέγης. Κατά την επιλογή ενός σχήματος στέγης, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

• η εγγύτητα του λουτρού με τους χώρους διαμονής.
• καιρικές συνθήκες και καθεστώτα θερμοκρασίας της περιοχής στην οποία θα βρίσκεται το κτίριο·
• τύπος εδάφους και αντοχή του θεμελίου μπάνιου.
• τεχνικά χαρακτηριστικά του κτιρίου.

Κατά τη διαδικασία κατασκευής ενός λουτρού, θα προκύψει το ζήτημα της επιλογής του τύπου στέγης. Αυτό είναι ένα από τα κύρια δομικά στοιχεία, επομένως του επιβάλλονται ειδικές τεχνικές απαιτήσεις. Το σχήμα της οροφής για ένα μπάνιο μπορεί να είναι:

• μονής κλίσης?
• αέτωμα;
• πολλαπλών κλίσεων.

Κάθε μία από τις παρατιθέμενες επιλογές έχει τα δικά της χαρακτηριστικά που πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά την κατασκευή. Επί του παρόντος, οι πιο συνηθισμένοι είναι οι 2 πρώτοι τύποι.

Η εμφάνιση ενός λουτρού μονής κλίσης είναι ένα επίπεδο που βρίσκεται σε κλίση 10-20 μοιρών. Μια τέτοια στέγη δεν έχει κορυφογραμμή. Η κατασκευή μιας κεκλιμένης στέγης δεν είναι δύσκολη, μπορεί να γίνει αρκετά γρήγορα. Ένα σημαντικό πλεονέκτημα θα είναι επίσης ότι αυτή η επιλογή είναι η πιο οικονομική και απαιτεί ελάχιστο οικονομικό κόστος.

Αυτός ο τύπος στέγης θα είναι βέλτιστος για μικρά δωμάτια ή λουτρά που βρίσκονται σε άμεση γειτνίαση ή δίπλα στο σπίτι. Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι λόγω της διαμορφωμένης γωνίας, ο χώρος της σοφίτας θα μειωθεί σημαντικά. Και επίσης όσον αφορά τις ιδιότητες εξοικονόμησης θερμότητας, θα είναι κατώτερο από άλλους τύπους στέγης.

Μια δίρριχτη οροφή θεωρείται στάνταρ για λουτρό. Εκπληρώνει αποτελεσματικά τον σκοπό του και είναι εύκολο να κατασκευαστεί. Το κόστος για μια τέτοια οροφή είναι επίσης χαμηλό - απλά πρέπει να επιλέξετε υλικό υψηλής ποιότητας. Η δίρριχτη οροφή διακρίνεται από τη θέση της κορυφογραμμής. Μπορεί να βρίσκεται ακριβώς στη μέση ή να μετακινείται προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Μια τέτοια οροφή δεν είναι κατάλληλη για μικρά δωμάτια, θα φαίνεται δυσκίνητη και όχι πολύ κατάλληλη. Για τυπικά ή μεγάλα λουτρά, η στέγη με αέτωμα είναι η καλύτερη επιλογή.

Για την κατασκευή τοίχων μπάνιου, συνιστάται να χρησιμοποιήσετε ένα ξύλινο σπίτι από ένα κούτσουρο ή από ένα μπαρ. Το ξύλο είναι το πιο πρακτικό, ανθεκτικό και φυσικό υλικό για μπάνιο. Είναι εύκολο να φτιάξετε ένα τέτοιο θεμέλιο με τα χέρια σας, έχοντας προηγουμένως καθαρίσει και προετοιμάσει τον ιστότοπο.Το μπλοκ μπορεί να συναρμολογηθεί από έτοιμα υλικά ή μπορείτε να επεξεργαστείτε ανεξάρτητα κάθε λεπτομέρεια του μελλοντικού λουτρού. Κατά την προετοιμασία ξύλινων εξαρτημάτων για ξύλινο σπίτι, είναι απαραίτητο να προσέξετε εάν είναι εμποτισμένα με ειδικό προστατευτικό παράγοντα.

Εάν ο κατασκευαστής δεν το έχει κάνει αυτό, δεν θα είναι δύσκολο να επεξεργαστείτε μόνοι σας το ξύλο. Αυτό απαιτείται ώστε το υλικό να μην επηρεάζεται αρνητικά από τις υψηλές θερμοκρασίες και την υγρασία. Σε αυτό το στάδιο, είναι σημαντικό να εγκαταστήσετε ένα αξιόπιστο στήριγμα για περαιτέρω στερέωση της οροφής σε αυτό. Πολλά βιβλία αναφοράς και διαγράμματα θα βοηθήσουν στη σωστή δημιουργία του θεμελίου και στην τοποθέτηση του ξύλινου σπιτιού.

Όταν εγκατασταθούν τα θεμέλια και οι τοίχοι, είναι απαραίτητο να αποφασίσετε για τον τύπο της οροφής του μελλοντικού λουτρού και στη συνέχεια να προχωρήσετε στην προετοιμασία της βάσης του πλαισίου. Συχνά τίθεται το ερώτημα πώς να συνδέσετε ένα σύστημα ζευκτών σε ένα κομμένο λουτρό. Πρέπει να καταλάβετε ότι πρέπει να στηρίζεται στη βάση - το Mauerlat, το οποίο, με τη σειρά του, συνδέεται απευθείας στις κορυφές των τοίχων. Θα πρέπει να είναι κατασκευασμένο από σανίδες ή χοντρά ξύλινα δοκάρια. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να κατανεμηθεί ομοιόμορφα το φορτίο στους τοίχους και τα θεμέλια του κτιρίου. Για μεγαλύτερη σταθερότητα της οροφής, απαιτείται η τοποθέτηση ειδικής ενισχυμένης ζώνης στους τοίχους, στην οποία τοποθετούνται ειδικοί συνδετήρες για το Mauerlat.

Μπορεί να διαγραφεί μόνο εάν το μπάνιο είναι συμπαγές σε μέγεθος και η οροφή του είναι κατασκευασμένη από ελαφριά υλικά. Αντί για θωρακισμένο ιμάντα, μερικές φορές χρησιμοποιούνται μπουλόνια αγκύρωσης, τα οποία εκτελούν επίσης καλά τη λειτουργία πρόσθετης στήριξης. Για μεγαλύτερη αξιοπιστία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε πρόσθετα εξαρτήματα - σύσφιξη, στύλους, βραχυκυκλωτήρες και πολλά άλλα. Συνιστάται η συναρμολόγηση στο έδαφος - με αυτόν τον τρόπο η εργασία θα είναι ταχύτερη και ασφαλέστερη.

Όταν επιλέγετε αυτόν τον τύπο στέγης, πρέπει να υπολογίσετε σωστά τη γωνία της κλίσης του. Το χιόνι δεν πρέπει να συσσωρεύεται στην οροφή ή το νερό να λιμνάζει, καθώς αργά ή γρήγορα η περιττή υγρασία θα εισχωρήσει στο κτίριο. Εάν το λουτρό βρίσκεται σε μια περιοχή όπου η βροχόπτωση σπάνια πέφτει, τότε μπορείτε να περάσετε με κλίση 30-35 μοιρών, εάν οι χιονοπτώσεις και οι βροχές είναι συχνές, τότε η γωνία πρέπει να αυξηθεί σε 45-50 μοίρες. Σε κάθε περίπτωση, η κλίση δεν πρέπει να είναι απολύτως επίπεδη ή να έχει κλίση σε αμβλεία γωνία.

Η στερέωση των δοκών στους τοίχους του λουτρού πρέπει να πραγματοποιείται ως εξής: πρώτα απ 'όλα, είναι απαραίτητο να υπολογίσετε εκ των προτέρων ποια θα είναι η κλίση της οροφής και να κατασκευαστεί μια δομή στήριξης με την απαιτούμενη διαφορά ύψους . Στη συνέχεια, είναι απαραίτητο να εγκαταστήσετε δοκούς κάτω από τα δοκάρια - οριζόντιες δοκούς, οι οποίες θα δώσουν ταυτόχρονα ακαμψία στη δομή και θα κατανείμουν το φορτίο στα στηρίγματα.

Οι δοκοί πρέπει να καλύπτουν όλο το άνοιγμα του κτιρίου. Πρόσθετα στηρίγματα μπορούν να παραλειφθούν εάν η επιφάνεια του μπάνιου είναι μικρότερη από 4,5 m2. Διαφορετικά, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε το λεγόμενο πόδι δοκού - μια λοξότμητη δοκό που υποστηρίζει επιπλέον την οροφή. Τα δοκάρια στερεώνονται στον τοίχο στήριξης από κάτω και από πάνω. Για να εξασφαλίσετε πιο σφιχτή επαφή μεταξύ των εξαρτημάτων, μπορείτε να κάνετε ειδικές εγκοπές πάνω τους.

Για τη σύνδεση χρησιμοποιούνται μακριά ατσάλινα καρφιά και άκαμπτο σύρμα. Κατά την κατασκευή μιας κεκλιμένης στέγης, είναι απαραίτητο να βεβαιωθείτε ότι η οροφή εκτείνεται πέρα ​​από τα όρια των τοίχων κατά μερικά εκατοστά. Αυτό θα προστατεύσει το ξύλινο σπίτι από την περιττή υγρασία και το ηλιακό φως.

Πριν χτίσετε μια τέτοια στέγη, πρέπει να αποφασίσετε πώς θα εφαρμοστούν τα δοκάρια. Τα πιο εύκολα στην κατασκευή είναι τα κρεμαστά ή πολυεπίπεδα δοκάρια. Για ένα λουτρό, μέσα στο οποίο βρίσκεται ένας φέρων τοίχος, είναι λογικό να επιλέξετε έναν πολυεπίπεδο τύπο. Η κορυφή των δοκών συνδέεται με τη δοκό ή τη ράβδο κορυφογραμμής. Για τη σταθερότητα της δομής, σε αυτό το στάδιο είναι λογικό να χρησιμοποιείτε στύλους στήριξης, κατανέμοντας τους σωστά σε ύψος.

Αρχικά, τα στηρίγματα συνδέονται στους τοίχους του κτιρίου, στη συνέχεια κατά μήκος μιας οριζόντιας λωρίδας. Τα δοκάρια είναι καρφωμένα στην κορυφογραμμή της στέγης. Τα υπερβολικά ανοίγματα στο κάτω μέρος της οροφής θα πρέπει να αποφεύγονται, καθώς θα επηρεάσουν αρνητικά το ξύλινο πλαίσιο στο μέλλον. Επομένως, είναι καλύτερο να στερεώσετε τα δοκάρια στους τοίχους χρησιμοποιώντας τη μέθοδο κοπής με ένα ή δύο δόντια (ακίδες).

Για για την κατασκευή μιας αναρτημένης δομής δοκών, πρέπει να φτιάξετε πολλές ράβδους (κτιριακά δοκάρια) και να τις συνδέσετε στη βάση της οροφής. Το μέγεθος και ο αριθμός τους εξαρτώνται από την περιοχή του κτιρίου και τη γωνία κλίσης. Μετά από αυτό, τα δοκάρια τοποθετούνται ένα προς ένα, στερεώνονται στην εγκάρσια ράβδο κορυφογραμμής από άκρο σε άκρο κόβοντας ή βιδώνονται με μπουλόνια. Κατά την κατασκευή κρεμαστών ζευκτών, πρέπει να χρησιμοποιούνται πρόσθετα εργαλεία - σύσφιξη και υπέρθυρα.

Θα προσθέσουν επιπλέον ακαμψία και σταθερότητα στην οροφή. Τα δοκάρια συνδέονται στο λουτρό από το ξύλινο σπίτι χρησιμοποιώντας συρόμενα στηρίγματα - ειδικά εξαρτήματα που στερεώνουν με ασφάλεια την οροφή στη βάση, αλλά ταυτόχρονα σας επιτρέπουν να αφήσετε ένα μικρό χώρο για τη συρρίκνωση του κτιρίου. Αυτό θα βοηθήσει να αποφευχθεί η παραμόρφωση του λουτρού, η οποία μπορεί να συμβεί με την πάροδο του χρόνου. Η οροφή στερεώνεται στην επάνω δοκό με μεντεσέδες ή ειδικούς κοχλίες.

Για πληροφορίες σχετικά με το πώς να εγκαταστήσετε σωστά τα δοκάρια στο λουτρό, δείτε το επόμενο βίντεο.