Τεχνητός καταρράκτης: πρωτότυπες ιδέες στο σχεδιασμό τοπίου

Μια όμορφα, όμορφα διακοσμημένη προαστιακή περιοχή δεν είναι πλέον πολυτέλεια, αλλά ένδειξη καλού γούστου. Ένας τεχνητός καταρράκτης είναι ένα δημοφιλές στοιχείο σχεδιασμού τοπίου που είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να διακοσμήσετε κάθε κήπο. Δημιουργεί μια ατμόσφαιρα γαλήνης, ηρεμίας και διατίθεται για ξεκούραση. Τα καλλωπιστικά φυτά και οι πέτρες θα προσθέσουν ελκυστικότητα σε αυτό.

Πολλοί κάτοικοι του καλοκαιριού θα ήθελαν να έχουν έναν καταρράκτη στο χώρο τους λόγω της φυσικής, φυσικής ομορφιάς του, των πλεονεκτημάτων που φέρνει στον κήπο, της γαλήνης που δίνει η περισυλλογή του νερού. Δεν τολμούν όμως όλοι να κάνουν αυτό το βήμα. Φαίνεται ότι το θέμα είναι πολύ περίπλοκο, δαπανηρό, χρονοβόρο.

Στην πραγματικότητα, η δημιουργία ενός τεχνητού καταρράκτη δεν είναι τόσο δύσκολη όσο μπορεί να φαίνεται με την πρώτη ματιά. Χρειάζεσαι μόνο λάβετε υπόψη τα χαρακτηριστικά του τοπίου της τοποθεσίας, το μέγεθός της, καθώς και την απόσταση από το σπίτι - ο καταρράκτης πρέπει να βρίσκεται σε απόσταση τουλάχιστον τριών μέτρων από αυτόν.

Εάν υπάρχει μια δεξαμενή στον κήπο: μια λίμνη, μια λίμνη - μπορούμε να υποθέσουμε ότι το ήμισυ των εργασιών έχει ήδη ολοκληρωθεί. Άλλωστε, ένας καταρράκτης αποτελείται από προεξοχές και ένα δοχείο μέσα στο οποίο ρέει νερό και από όπου ανεβαίνει στην κορυφή των προεξοχών. Εάν μια τέτοια χωρητικότητα είναι ήδη διαθέσιμη, μένει μόνο να γίνουν καταρράκτες.

Τι είδους καταρράκτη θα είναι εξαρτάται από το στυλ με το οποίο είναι διακοσμημένο ολόκληρο το site. Εάν πρόκειται για μινιμαλισμό, hi-tech ή άλλο μοντέρνο στυλ, θα είναι κατάλληλες αυστηρές γεωμετρικές γραμμές, σαφείς αναλογίες και κατάλληλα υλικά.

Είναι βέλτιστο εάν οι μορφές του καταρράκτη φαίνεται να συνεχίζουν το φυσικό ανάγλυφο της τοποθεσίας, να μοιάζουν με φυσικούς σχηματισμούς, να συγχωνεύονται με το τοπίο.

Τα διακοσμητικά στοιχεία - πέτρες, φυτά, κοχύλια κ.λπ. - θα πρέπει επίσης να τονίζουν τον στυλιστικό προσανατολισμό της δεξαμενής και να συνδυάζονται με το σχεδιασμό ολόκληρης της τοποθεσίας.

Αφού προσδιοριστεί το βάθος της δεξαμενής του καταρράκτη, το ύψος των προεξοχών του, με βάση αυτό, έχει υπολογιστεί η απαιτούμενη ισχύς της αντλίας, μπορεί να αγοραστεί εξοπλισμός και αναλώσιμα.

Δεν χρειάζονται πολλά για να δημιουργήσετε έναν καταρράκτη. Το:

• άμμος (είναι καλύτερα να παίρνετε μεσαίου κόκκους).
• διακοσμητικές πέτρες για διακόσμηση.
• τσιμέντο;
• στεγανωτικά υλικά (αυτό μπορεί να είναι μεμβράνη PVC, EPDM ή μεμβράνη από καουτσούκ βουτυλίου, σκυρόδεμα - εάν η επίστρωση σχεδιάζεται να γίνει από αυτό).
• αντλία.

Κάθε επίστρωση έχει τα δικά της πλεονεκτήματα. Pvc το φιλμ έχει υψηλή αντοχή, αντέχει την πίεση του νερού και τις αλλαγές θερμοκρασίας καλά, είναι απολύτως αδιάβροχο και προσιτό. Μεταξύ των ελλείψεων, μπορεί κανείς να ξεχωρίσει μια μέτρια ποικιλία χρωμάτων, την παρουσία ραφών, οι οποίες είναι σαφώς ορατές στο γενικό υπόβαθρο και την ευαισθησία σε μηχανικές βλάβες.

EPDM Η μεμβράνη (ή βουτυλικό καουτσούκ) έχει καλή ελαστικότητα, δεν είναι ευαίσθητη στην υπεριώδη ακτινοβολία και τον παγετό, δεν φοβάται τις κινήσεις του εδάφους και τη συρρίκνωση του πυθμένα.

Το οδόστρωμα από σκυρόδεμα θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο για να κατασκευαστεί, αλλά θα παρέχει πρόσθετη προστασία από ζημιές και διαρροές. Το πεζοδρόμιο από σκυρόδεμα δημιουργείται σε τρία στάδια:

1. Τοποθετώντας στον πάτο μια παχιά μεμβράνη πολυαιθυλενίου.
2. Κατασκευή μεταλλικού σκελετού.
3. Χύνοντας σκυρόδεμα.

Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε ένα έτοιμο μπολ. Σε αυτή την περίπτωση, κατά τη σήμανση των περιγραμμάτων, το μπολ γυρίζεται ανάποδα και σχεδιάζονται όλα τα περιγράμματα. Ένας λάκκος σκάβεται κατά μήκος των περιγραμμένων γραμμών, λίγο μεγαλύτερος από το μπολ σε μέγεθος. Μετά την τοποθέτησή του, τα κενά μεταξύ των τοιχωμάτων του μπολ και του λάκκου καλύπτονται με άμμο.

Όσον αφορά τις αντλίες, χωρίζονται σε δύο τύπους - υποβρύχιες και μη υποβρύχιες. Τα πρώτα εγκαθίστανται στο ίδιο το μπολ ενός καταρράκτη ή σιντριβάνι, τα δεύτερα τοποθετούνται στην ακτή. Οι χερσαίες αντλίες είναι πιο δύσκολο να καμουφλάρονται από τα υποβρύχια μοντέλα.

Κατά την επιλογή μιας αντλίας, δύο παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο:

1. σε τι ύψος ανεβάζει το νερό (θα πρέπει να είναι τουλάχιστον το ύψος του καταρράκτη).
2. την παραγωγικότητά του (l / min; πόσο νερό μπορεί να αντληθεί σε ένα λεπτό).

Μπορείτε επίσης να δημιουργήσετε έναν καταρράκτη ή ένα σιντριβάνι στο σπίτι, για παράδειγμα, σε έναν χειμερινό κήπο. Σε αυτήν την περίπτωση, απαιτούνται λιγότερα υλικά και η αντλία μπορεί να είναι λιγότερο ισχυρή.

Βήμα προς βήμα οδηγίες, ένα είδος master class, όπου τα πάντα περιγράφονται ξεκάθαρα και ξεκάθαρα, θα σας βοηθήσουν να δημιουργήσετε έναν καταρράκτη στη χώρα με τα χέρια σας.

• Πρώτα απ 'όλα, στον κήπο που χρειάζεστε επιλέξτε ένα μέροςόπου θα βρίσκεται η δεξαμενή. Η απόσταση μεταξύ αυτού και του σπιτιού πρέπει να είναι τουλάχιστον 3 μέτρα. Είναι βέλτιστο εάν υπάρχει φυσική ανύψωση του επιθυμητού ύψους στο επιλεγμένο μέρος. Εάν δεν υπάρχει, θα είναι δυνατό να σχηματιστεί ανεξάρτητα, χρησιμοποιώντας τη γη που αφαιρείται όταν σκάβουμε ένα λάκκο θεμελίωσης.
• Το επόμενο βήμα μετά την επιλογή μιας τοποθεσίας είναι σημειώστε το σχήμα του μελλοντικού καταρράκτη. Αυτό γίνεται εύκολα χρησιμοποιώντας μια σχισμένη γωνιακή σακούλα γεμάτη με άμμο. Όταν ανακινείτε τη σακούλα, η άμμος θα χύνεται στο έδαφος με μια τακτοποιημένη σταγόνα και τα περιγράμματα της δεξαμενής θα είναι καθαρά ορατά.

• Έχοντας περιγράψει τα περιγράμματα του καταρράκτη με όλες τις προεξοχές, χρειάζεστε αφαιρέστε το χλοοτάπητα και προχωρήστε απευθείας στο σκάψιμο του λάκκου, σχηματίζοντας προεξοχές στη διαδικασία. Το ύψος των προεξοχών δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 30 εκ. Το βάθος του ίδιου του λάκκου δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερο από 1 m (εκτός εάν σχεδιάζεται να εκτοξευτεί ψάρια ή άλλα ζωντανά πλάσματα σε αυτό).
• Στο έτοιμο λάκκο, αφαιρέστε όλα τα ξένα αντικείμενα - πέτρες, κλαδιά, κλαδιά - που μπορούν να σπάσουν το φιλμ. Κάτω, προεξοχές ευθυγραμμισμένες, συμπαγείς... Σκεπάζουμε με μια στρώση άμμου (5-10 εκ.), την λειαίνουμε και τη χύνουμε καλά με νερό. Προκειμένου να αποφευχθεί η περαιτέρω βλάστηση των φυτών στη δεξαμενή, συνιστάται η κάλυψη του πυθμένα και των προεξοχών με γεωυφάσματα.

• Διαδώστε την ταινία... Ευθυγραμμίστε το. Τοποθετήστε τον πάτο και τις προεξοχές με πέτρες, φροντίζοντας να μην φαίνεται πουθενά η μεμβράνη. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε βότσαλα ή μικρούς ογκόλιθους. Η τοποθέτηση θα γίνει ευκολότερη εάν αφήσετε το υλικό να μείνει στον ήλιο για 15 λεπτά - θα μαλακώσει και θα γίνει ευκολότερη η εγκατάσταση.

• Εγκατάσταση ηλεκτρικής αντλίας. Εάν το μοντέλο είναι υποβρύχιο, εγκαθίσταται στο κάτω μέρος της δεξαμενής σε ένα καλάθι γεμάτο με πέτρες. Η υποβρύχια αντλία βρίσκεται στην ξηρά και είναι προσεκτικά καμουφλαρισμένη. Αυτή η ανάγκη για καμουφλάζ κάνει την εργασία με μια μη υποβρύχια αντλία μεγαλύτερη και πιο επίπονη. Κατά την εγκατάσταση μιας αντλίας οποιουδήποτε μοντέλου, να θυμάστε ότι οι πηγές τροφοδοσίας πρέπει να βρίσκονται σε απόσταση τουλάχιστον 1,5 m από τη δεξαμενή, να καλύπτονται προσεκτικά με υλικό ανθεκτικό στην υγρασία και να προστατεύονται από μηχανικές καταπονήσεις. Επιπλέον, είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί η εύκολη και εύκολη αφαίρεση της αντλίας - για καθαρισμό και πιθανή επισκευή.
• Τρεχούμενο νερό και ελέγχοντας τη στεγανότητα της επίστρωσης.

Η χρήση φυσικής πέτρας είναι η καλύτερη λύση κατά τη διακόσμηση ενός καταρράκτη. Η πέτρα έχει καλές διακοσμητικές ιδιότητες, ανθεκτικότητα, δεν είναι ευαίσθητη σε ακραίες θερμοκρασίες και βροχοπτώσεις, πράγμα που σημαίνει ότι θα εξασφαλίσει την ανθεκτικότητα και την αισθητική της δεξαμενής.

Είναι σημαντικό να καλύψετε πλήρως την ταινία με μια πέτρα, ώστε να μην φαίνεται πουθενά. Τμήματα της στεγανωτικής επίστρωσης που κρυφοκοιτάζουν ανάμεσα στις πέτρες αλλοιώνουν την εμφάνιση της δεξαμενής, δημιουργούν την εντύπωση προχειρότητας, αμέλειας και ανακρίβειας.

Εάν το στυλ της δεξαμενής το επιτρέπει, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια ποικιλία ειδών οικιακής χρήσης: πήλινα μπολ και κανάτες, μοσχεύματα σωλήνων, κατασκευαστικά απόβλητα, ακόμη και υδραυλικά (φυσικά, εντός λογικών ορίων). Ένα μωσαϊκό από θραύσματα πιατικών, απλωμένα πίσω από τον υδάτινο τοίχο, θα το συμπληρώσει υπέροχα. Σε αυτό το φόντο, το ρεύμα του νερού θα αστράφτει με νέα χρώματα.Μια παρόμοια τεχνική θα είναι καλή όταν διακοσμείτε έναν καταρράκτη στο μαροκινό, αραβικό στυλ.

Σε αυτή την περίπτωση, δεν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιείτε μόνο παραδοσιακά χρώματα - μπλε και λευκό. Όσο πιο πολύχρωμο, όσο πιο ιριδίζον είναι το μωσαϊκό, τόσο πιο φωτεινός θα φαίνεται ο ίδιος ο καταρράκτης.

Μπορείτε να τοποθετήσετε φυτά (τόσο στον ίδιο τον καταρράκτη όσο και στις όχθες), να εκτοξεύσετε ψάρια ή άλλα ζωντανά πλάσματα. Σε κινούμενο, οξυγονωμένο νερό, θα αισθάνονται πολύ καλά. Αλλά σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να λάβετε υπόψη το βάθος της δεξαμενής - εάν είναι μικρότερο από 1 m, το νερό θα παγώσει το χειμώνα και τα ψάρια θα πεθάνουν.

Τα φυτά που φυτεύονται στην ακτή της δεξαμενής συμβάλλουν στην οργάνωση ενός μοναδικού χώρου διαβίωσης στον οποίο μπορούν να ζουν βάτραχοι, έντομα και άλλοι λάτρεις των υγρών και σκιερών χώρων. Και από αισθητικής άποψης, η φύτευση φυτών στις όχθες του καταρράκτη είναι μια καλή ιδέα. Εδώ, επιτυγχάνεται ένα είδος συμβίωσης - επωφελούνται τόσο τα φυτά, τα οποία τροφοδοτούνται με τη σωστή ποσότητα υγρασίας, όσο και οι ιδιοκτήτες της τοποθεσίας, που λαμβάνουν μια γραφική γωνιά στον κήπο τους.

Γενικά, η διάταξη της παραλιακής ζώνης είναι ένα πολύ σημαντικό σημείο στο σχεδιασμό ενός καταρράκτη. Θα πρέπει φυσικά να ταιριάζει στο τοπίο, δίνοντας έμφαση στα χαρακτηριστικά του ιστότοπου.

Φυσικά, όλα εξαρτώνται από το στυλ του καταρράκτη. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι βραχώδεις ακτές χωρίς ένα ενιαίο πράσινο σημείο θα είναι πιο κατάλληλες από την πλούσια βλάστηση - για παράδειγμα, εάν η δεξαμενή είναι διακοσμημένη σε μινιμαλιστικό στυλ ή εάν ένας βραχόκηπος "αναπτύσσεται" στην τοποθεσία.

Αλλά σε κάθε περίπτωση, πρέπει να συγκρατήσετε τις δημιουργικές σας παρορμήσεις.

Όταν διακοσμείτε τους καταρράκτες με πέτρες, πρέπει να λάβετε υπόψη ότι η επιφάνειά τους έχει σημαντική επίδραση στη φύση της ροής:

• Οι λείες επίπεδες πέτρες θα σας βοηθήσουν να αποκτήσετε έναν τοίχο με καθρέφτη νερού.
• Εάν χρησιμοποιείτε κομμένους, αυλακωτούς ογκόλιθους - το νερό θα στραγγιστεί σε ξεχωριστούς πίδακες.
• Οι κοιλότητες στη μέση των λίθων θα δημιουργήσουν ένα ομαλό, χωρίς βιασύνη ρεύμα - το νερό θα συγκεντρωθεί σταδιακά σε αυτά τα κοιλώματα και αργά θα στραγγίσει περαιτέρω.
• για να αποκτήσετε ένα ισχυρό, ορμητικό ρεύμα, το οποίο διασκορπίζεται σε μικρές πιτσιλιές, χτυπώντας στο χαμηλότερο επίπεδο, πρέπει να αφήσετε το νερό να πιεστεί ανάμεσα σε δύο στενά τοποθετημένα λιθόστρωτα.

Κοντά στη δεξαμενή, μπορείτε να εγκαταστήσετε ένα κιόσκι, έναν πάγκο ή να κρεμάσετε μια αιώρα - θα έχετε ένα υπέροχο μέρος ανάπαυσης. Ο ήχος του νερού που πέφτει, το θρόισμα των φύλλων των παράκτιων φυτών θα σας χαρίσουν γαλήνη, ηρεμία και αρμονία.

Οποιοδήποτε, ακόμη και το μικρότερο σώμα νερού θα χρησιμεύσει ως μια υπέροχη διακόσμηση για ένα καλοκαιρινό εξοχικό σπίτι. Η δημιουργία του δεν απαιτεί πολύ κόπο, χρόνο ή χρήμα. Και είναι σε θέση να αποφέρει σημαντικά οφέλη. Αυτές δεν είναι μόνο διακοσμητικές ιδιότητες, αλλά και πρακτικές - υγρασία του εδάφους και του αέρα (που είναι πολύ χρήσιμο για τα φυτά, ειδικά εκείνα που αναπτύσσονται στην ακτή), προσελκύουν πτηνά και ωφέλιμα έντομα που μπορούν να εγκατασταθούν στον κήπο και να τον προστατεύσουν από παράσιτα .

Στο καλοκαιρινό εξοχικό σπίτι, μπορείτε να δημιουργήσετε μια μεγάλη ποικιλία από καταρράκτες - ανάλογα με το μέγεθός του.

Οι επιλογές μεγάλης κλίμακας, με πολλές κλίσεις και ένα ογκώδες μπολ, θα είναι κατάλληλες σε έναν μεγάλο κήπο, όπου δεν θα καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής. Σε αυτή την περίπτωση, μπορείτε να παίξετε με το ύψος των πλαγιών, τη θέση τους σε σχέση μεταξύ τους, τον αριθμό τους, την ισχύ και την κατεύθυνση των πίδακα, τη διακόσμηση. Ένας μεγάλος καταρράκτης θα «αντέχει» σε ένα μικρό ανάχωμα ακόμα και σε μια γέφυρα.

Είναι αλήθεια ότι η δημιουργία ενός τέτοιου αριστουργήματος θα πάρει περισσότερο χρόνο και θα χρειαστούν περισσότερα υλικά, για να μην αναφέρουμε μια αντλία υψηλότερης ισχύος. Αλλά αξίζει.

Εάν η προαστιακή περιοχή δεν διαφέρει σε συμπαγές μέγεθος, μπορείτε να κανονίσετε έναν μίνι καταρράκτη.Δεν είναι σε καμία περίπτωση κατώτερος από τα μεγάλα αδέρφια του. Εκτός βέβαια από το μέγεθος.

Ένας μικρός, ανεπιτήδευτος καταρράκτης δεν είναι λιγότερο ελκυστικός από τις επιλογές πολλαπλών επιπέδων. Είναι επίσης σε θέση να δώσει ειρήνη, αρμονία, να διακοσμήσει οποιοδήποτε μέρος του κήπου, να γίνει το κέντρο ολόκληρου του τοπίου.

Ο λόφος, στον οποίο είναι φτιαγμένες οι προεξοχές, μπορεί επίσης να διακοσμηθεί με φυτά, μετατρέποντάς τον σε ένα είδος αλπικού λόφου. Τα παχύφυτα που αγαπούν την υγρασία, τα βρύα, οι διακοσμητικοί λειχήνες θα βοηθήσουν να ζωντανέψει αυτή την ιδέα.

Εάν θέλετε κάτι εξαιρετικό, μπορείτε να κανονίσετε έναν ξηρό καταρράκτη. Σε αυτή την περίπτωση, το νερό που ρέει κάτω από τις προεξοχές δεν συγκεντρώνεται στο δοχείο, αλλά εξαφανίζεται, με την πρώτη ματιά, για να μην ξέρει κανείς πού. Φαίνεται αρκετά εντυπωσιακό.

Μάλιστα, το νερό ρέει σε μια κρυμμένη υπόγεια και μεταμφιεσμένη δεξαμενή, από όπου η αντλία το αντλεί ξανά στην κορυφή των προεξοχών.

Για έναν κήπο διακοσμημένο σε μοντέρνο στυλ, όπου προτιμώνται τα γεωμετρικά σχήματα και οι ακριβείς αναλογίες, είναι κατάλληλος ένας καταρράκτης από σκυρόδεμα. Η αυστηρή γεωμετρία των γραμμών, οι κατασκευές από σκυρόδεμα θα ταιριάζουν απόλυτα στο συνολικό σχέδιο.

Για πληροφορίες σχετικά με το πώς να δημιουργήσετε ένα τεχνητό σιντριβάνι με έναν καταρράκτη με τα χέρια σας, δείτε το επόμενο βίντεο.