Τα μυστικά της καλλιέργειας μπονσάι από έλατο

Η αρχαία τέχνη της καλλιέργειας μπονσάι σε γλάστρες, που ξεκίνησε από την Κίνα, αναπτύχθηκε στη συνέχεια στην Ιαπωνία, από όπου ξεκίνησε η πομπή της σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Τα διακοσμητικά δέντρα παρουσιάστηκαν ως ακριβά δώρα, έγιναν αντικείμενα συλλεκτικών ειδών και όλο και περισσότερο κέρδιζαν δημοτικότητα μεταξύ των ερασιτεχνών καλλιεργητών λουλουδιών. Παρά το γεγονός ότι τα δέντρα εσωτερικού χώρου είναι ιδιότροπα στη φροντίδα και δύσκολο να αναπτυχθούν, χιλιάδες θαυμαστές σε όλο τον κόσμο μαθαίνουν την τέχνη του μπονσάι.

Μπορείτε να καλλιεργήσετε μπονσάι από οποιοδήποτε είδος δέντρου, αλλά τα κωνοφόρα φαίνονται ιδιαίτερα όμορφα. Τα καλύτερα είδη για τη δημιουργία κωνοφόρων μπονσάι είναι η ερυθρελάτη, η θούγια, το πεύκο και ο άρκευθος. Υπάρχουν περισσότερα από 10 κύρια στυλ σχηματισμού δέντρων, καθένα από τα οποία έχει τη δική του σημασία. Αλλά ανεξάρτητα από το πόσο όμορφο είναι ένα κωνοφόρο μπονσάι, είναι δύσκολο να αναπτυχθεί και να το φροντίσει, επομένως, δεν συνιστάται σε έναν αρχάριο να δημιουργήσει ένα τέτοιο έργο τέχνης.

Για τη δημιουργία μπονσάι από έλατο, χρησιμοποιούνται αυτοί οι τύποι.

• Ερυθρελάτη Νορβηγίας. Ένα δέντρο σε σχήμα κώνου που χρησιμοποιείται συχνά ως διακόσμηση σπιτιού για την Πρωτοχρονιά.

• Μπλε έλατο (γκρι ή Κολοράντο). Γνωστό για το γαλαζοπράσινο ή μπλε χρώμα των βελόνων, το έλατο στη νιότη του έχει στενό-κωνικό σχήμα και το ενήλικο δέντρο παίρνει κυλινδρικό σχήμα.

• Ελάτη Γλαύκα Κονίκ. Η μινιατούρα ερυθρελάτης φημίζεται για το όμορφο κωνικό σχήμα κορώνας και τις πυκνές μικρές βελόνες.

• Καναδική ερυθρελάτη. Το πανέμορφο γαλαζοπράσινο πάνω και το γαλανόλευκο κάτω από το έλατο είναι ο πρόγονος του έλατου Glauka Konik.

Μπορείτε να καλλιεργήσετε ένα νάνο από ένα συνηθισμένο δενδρύλλιο ερυθρελάτης που λαμβάνεται στη φύση ή αγοράζεται από εξειδικευμένα φυτώρια. Αλλά η εύρεση του σωστού είδους της κατάλληλης ηλικίας είναι πολύ δύσκολη, έτσι οι δάσκαλοι του μπονσάι δημιουργούν τις συνθέσεις τους από δέντρα που καλλιεργούνται από σπόρους. Πριν από τη φύτευση, οι σπόροι υποβάλλονται σε ειδική επεξεργασία που απολυμαίνει και επιταχύνει τη διαδικασία βλάστησης. Για να γίνει αυτό, πρέπει να τοποθετήσετε τους σπόρους του φαγητού για 24 ώρες σε ένα ασθενές διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου. Μουλιάστε την επόμενη μέρα σε καθαρό νερό.

Σε ένα μείγμα τύρφης-άμμου με την προσθήκη κωνοφόρου χούμου, φυτέψτε τους σπόρους σε βάθος 15 mm, βρέξτε καλά και καλύψτε με αλουμινόχαρτο. Η απόσταση μεταξύ των σπαρμένων σπόρων πρέπει να είναι τουλάχιστον 4 εκ. Η βέλτιστη θερμοκρασία για τη βλάστηση δεν υπερβαίνει τους 20 ° C. Οι πρώτοι βλαστοί μπορεί να εμφανιστούν σε μερικές εβδομάδες. Όταν έχουν φυτρώσει όλοι οι σπόροι, επιλέξτε και αφήστε τα πιο δυνατά σπορόφυτα σε απόσταση τουλάχιστον 75 mm το ένα από το άλλο.

Φροντίζοντας τα σπορόφυτα, πρέπει:

• αντέχουν θερμοκρασίες στην περιοχή 13-15 ° C.
• αντικαταστήστε το πότισμα ψεκάζοντας τα φυτά με νερό 2 φορές την ημέρα.
• κρατήστε μακριά από το άμεσο ηλιακό φως.

Τα τρυφερά λάχανα δεν είναι ανθεκτικά στις ασθένειες, ειδικά στη σήψη των ριζών, επομένως είναι σημαντικό να αντιμετωπιστεί το φυτό με μυκητοκτόνα. Όταν το φυτό φτάσει σε ύψος 0,1 m, αρχίζουν να σχηματίζουν ένα στέμμα. Το σχήμα ενός ενήλικου φυτού σχεδιάζεται εκ των προτέρων και αντιστοιχεί στην επιθυμία του συγγραφέα της ιδέας. Για να σχηματιστεί ένα δέντρο, χρησιμοποιείται το τσίμπημα των σημείων ανάπτυξης, το κλάδεμα και το τράβηγμα κλαδιών με σύρμα χαλκού ή αλουμινίου, ρυθμίζοντας την κατεύθυνση της ανάπτυξης.

Ένα χρόνο αργότερα, τα σπορόφυτα μεταφυτεύονται για πρώτη φορά. Είναι καλύτερο να κάνετε μια μεταμόσχευση νωρίς την άνοιξη, πριν από την έναρξη της ενεργού ροής χυμών.Τα νεαρά σπορόφυτα αφαιρούνται προσεκτικά από το έδαφος, προσπαθώντας να μην βλάψουν τις ρίζες, τα χαλασμένα αφαιρούνται και μεταφυτεύονται σε ξεχωριστές γλάστρες. Συνιστάται να προσθέσετε χώμα από κάτω από κωνοφόρα δέντρα στο έδαφος για μεταφύτευση. Ποτίστε τα σπορόφυτα μία φορά την εβδομάδα το καλοκαίρι. Ο επίδεσμος ορυκτών εφαρμόζεται μία φορά το χρόνο την άνοιξη.

Όταν τα σπορόφυτα φτάσουν στην ηλικία των τριών ετών, μεταφυτεύονται σε ένα ειδικό μπολ - ένα μπονσάι. Μια τέτοια γλάστρα επιλέγεται λαμβάνοντας υπόψη την εμφάνιση ενός ενήλικου φυτού και το χρωματικό σχέδιο, καθώς αποτελεί σημαντικό συστατικό της μελλοντικής σύνθεσης. Το μπολ πρέπει να είναι ρηχό, με τρύπες για το υπερβολικό νερό, καλυμμένο με θραύσματα και να καθαρίζεται εύκολα. Το έδαφος για φύτευση επιλέγεται ανάλογα με τον τύπο του φυτού και συχνά απλώνονται βρύα γύρω από το φυτεμένο βλαστάρι, μιμούμενο το γρασίδι και διατηρώντας την απαραίτητη υγρασία του εδάφους.

Όταν το μπονσάι ριζώσει στην επιλεγμένη γλάστρα, είναι απαραίτητο να συνεχιστεί ο σχηματισμός της κορώνας. Αυτό θα πρέπει να γίνεται σε όλη τη διάρκεια της ζωής του νάνου, αφού η διαδικασία ανάπτυξης του φυτού δεν σταματά ποτέ. Εκτός από την αποκοπή των περιττών κλαδιών, το τράβηγμα νεαρών μαλακών κλαδιών, το τσίμπημα του κορυφαίου μπουμπουκιού και το ξεφλούδισμα του φλοιού χρησιμοποιούνται για τη γήρανση του δέντρου.

Για να διατηρηθεί το μπονσάι διακοσμητικό και ευχάριστο με προσεγμένη εμφάνιση, μια φορά το χρόνο την άνοιξη κλαδεύουν προσεκτικά το δέντροαφαιρώντας την περίσσεια και τα ξερά κλαδιά. Τα σημεία κοπής χοντρών κλαδιών πρέπει να υποβάλλονται σε επεξεργασία με βερνίκι κήπου για την πρόληψη ασθενειών. Τον υπόλοιπο χρόνο, πρέπει να αφαιρέσετε μόνο εκείνα τα κλαδιά που παραβιάζουν τη δομή της σύνθεσης.

Ποτίστε το ενήλικο φυτό όσο χρειάζεται, ελέγχοντας την ξηρότητα του εδάφους μέσα στη γλάστρα. Δεδομένου ότι το δοχείο για τη ζωή του δέντρου είναι μικρό και το έδαφος σε αυτό είναι σχετικά μικρό, για καλή ανάπτυξη και ανάπτυξη, τα μπονσάι πρέπει να τροφοδοτούνται τακτικά με ειδικά λιπάσματα, τα οποία μπορεί να διαφέρουν στη σύνθεση για διαφορετικά είδη.

Ο σωστός φωτισμός είναι απαραίτητος για τη διατήρηση μιας διακοσμητικής σύνθεσης. Οι τροφοδότες προτιμούν το διάχυτο ηλιακό φως για το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας όλο το χρόνο. Κάτω από ακατάλληλο φωτισμό, τα μπονσάι από την ευγενή μπλε ερυθρελάτη μπορεί να χάσουν το εξαιρετικό χρώμα τους και να χάσουν τη μοναδικότητά τους.

Τα νάνοι κωνοφόρα, όπως και τα πλήρη αντίστοιχά τους, πέφτουν σε χειμερία νάρκη το χειμώνα, μειώνοντας τη ζωτική τους δραστηριότητα. Προτιμούν να διαχειμάζουν τέτοια δείγματα στο κρύο, αφού είναι ζεστά στο διαμέρισμα και δεν υπάρχει αρκετή υγρασία στον αέρα. Οι ιδιοκτήτες νάνων ελάτης βάζουν τις γλάστρες τους με ένα δέντρο στο μπαλκόνι ή τις τακτοποιούν στον κήπο. Αν δεν γίνει αυτό, το μπονσάι μπορεί να πεθάνει.

Για πληροφορίες σχετικά με το πώς να φυτέψετε μπονσάι πεύκου, δείτε το παρακάτω βίντεο.