Ledeburia: περιγραφή, είδη και καλλιέργεια

Το Ledeburia είναι ένα αειθαλές βολβώδες πολυετές φυτό ύψους έως 24 εκατοστών. Αυτό το όμορφο φυτό εσωτερικού χώρου ευχαριστεί με άφθονο πράσινο και εκπληκτικό χρώμα. Το λουλούδι αγαπά την ποιοτική φροντίδα και χάρη σε αυτό μπορεί να αναπτυχθεί σημαντικά σε πλάτος.

Οι βολβοί σε σχήμα δάκρυ αυτού του φυτού εσωτερικού χώρου είναι συνήθως εντελώς πάνω από το έδαφος. Οι καλλιεργητές αγαπούν το λουλούδι για τα σαρκώδη, δόρατα φύλλα του μήκους έως και 15 εκατοστών. Ο χρωματισμός τους είναι ανοιχτό γκρι-πράσινο με πράσινες κηλίδες και η κάτω πλευρά είναι μοβ. Την άνοιξη και το καλοκαίρι, 20-25 μικρά λουλούδια με πρασινωπά πέταλα και λευκά σημάδια εμφανίζονται σε ευαίσθητους ροζ μίσχους ακριβώς πάνω από τα φύλλα. Τα άνθη είναι ρακεμοειδή, σε σχήμα καμπάνας, εμφανίζονται στο φυτό από τις αρχές της άνοιξης έως τα τέλη του καλοκαιριού.

Το μέγιστο ύψος του θάμνου Ledeburia είναι 20 εκατοστά. Κάθε χρόνο, μέχρι και 3 νέοι βλαστοί σχηματίζονται στο φυτό, έτσι ώστε να μην μεγαλώνει πολύ γρήγορα σε μέγεθος. Αυτό το φυτό εισήχθη από τη Νότια Αφρική και περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1870 από τον Άγγλο βοτανολόγο John Gilbert Baker. Το 1970, ο John Peter Jessop αναθεώρησε το γένος και το επαναταξινόμησε. Σήμερα, η κοινή ονομασία αυτού του είδους είναι ξύλινος υάκινθος.

Συνολικά, υπάρχουν περίπου 40 ποικιλίες Ledeburia στη φύση, αλλά μόνο μερικές από τις πιο ελκυστικές χρησιμοποιούνται στον πολιτισμό.

Αυτό το φυτό είναι μια μορφή Ledeburia. Τα λουλούδια εμφανίζονται πιο ενεργά την άνοιξη και το καλοκαίρι. Η ποικιλία ανήκει στην ομάδα των εύκολα καλλιεργούμενων καλλωπιστικών φυτών με ευχάριστο χρώμα στα φύλλα. Αυτό το iceburia μπορεί να αντέξει την ξηρασία τόσο αποτελεσματικά όσο κάθε παχύφυτο. Μικρά πράσινα και μοβ άνθη συλλέγονται σε συστάδες. Ο βολβός είναι αλεσμένος, κωνικός, κωνικός, μπορεί να είναι είτε πράσινος είτε μοβ. Αποθηκεύει υγρασία. Ύψος από 20 έως 35 cm, διάμετρος - 8-20 cm. Το ριζικό σύστημα είναι μεγάλο, κάθε διαδικασία του φτάνει το 1 mm σε διάμετρο.

Αυτή η ποικιλία σχηματίζει μικρούς βολβούς κεραίας σε σχήμα δάκρυ. Τα φύλλα είναι ασημί λευκά, σε σχήμα θυρεοειδούς με σκούρες πράσινες κουκκίδες. Τα λουλούδια είναι μικρά, πράσινα και μοβ, πέφτουν σε βούρτσες. Το φυτό είναι κοινό στο KwaZulu-Natal και στη Νότια Αφρική.

Μικρό φυτό που ανήκει σε ημίφυλλο είδος. Το μέγιστο ύψος που μπορεί να φτάσει μια τέτοια ledeburia είναι 10 εκατοστά, το πλάτος ενός εσωτερικού λουλουδιού μπορεί να φτάσει τα 5 εκατοστά. Το φύλλωμα μεγαλώνει κατευθείαν από το έδαφος, ο θάμνος στέκεται όρθιος. Διαφέρει σε οβάλ σχήμα φύλλου με ελαφρώς μυτερή άκρη. Άλλα διακριτικά χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν μωβ ρίγες.

Αυτή η ποικιλία ανθίζει πολύ άφθονα, οι ταξιανθίες βρίσκονται σε ύψος έως και 25 εκατοστά. Τα άνθη είναι βαθύ ροζ, τα πέταλα ανοίγουν διάπλατα, οι στήμονες φαίνονται από τη μέση. Κάθε λουλούδι φτάνει τα 6 mm σε διάμετρο.

Διαφέρει σε σαρκώδες φύλλωμα με ασημί κηλίδες που βρίσκονται εγκάρσια. Το ύψος του θάμνου είναι μέχρι 10 εκατοστά. Τα βασικά φύλλα μπορούν επίσης να έχουν μήκος έως και 10 εκατοστά. Ο μίσχος μεγαλώνει αρκετά, το μήκος του είναι συνήθως μεγαλύτερο από τους υπόλοιπους βλαστούς και είναι 25 εκατοστά. Μωβ μπουμπούκια, που συλλέγονται σε μια μεγάλη βούρτσα.

Οι ροζέτες φύλλων αυτού του τύπου λεδεμπουρίας εσωτερικού χώρου συλλέγονται σε πυκνούς ροζέτες.Οι θάμνοι είναι συμπαγείς, στα φύλλα υπάρχουν λεκέδες κιτρινοπράσινης απόχρωσης και μικρή ποσότητα σκούρων κηλίδων.

Το Ledeburia αγαπά πολύ τον ήλιο, αλλά χρειάζεται και λίγη σκιά. Η γλάστρα μπορεί να τοποθετηθεί σε ένα καλά φωτισμένο περβάζι. Σε αντίθεση με τα περισσότερα άλλα λουλούδια εσωτερικού χώρου, αυτό δεν φοβάται την έκθεση στο άμεσο ηλιακό φως, για αυτόν είναι επικίνδυνα μόνο ιδιαίτερα καυτές μεσημεριανές ακτίνες το καλοκαίρι.

Η εμφάνιση της λεδεμπουρίας θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την ποσότητα του φωτός. Εάν δεν είναι αρκετό, τότε το λουλούδι γίνεται λιγότερο φωτεινό, επιβραδύνεται στην ανάπτυξη.

Το έδαφος πρέπει να είναι καλά στραγγιζόμενο. Όπως τα περισσότερα εξωτικά φυτά, αυτό το λουλούδι αγαπά την υγρασία, αλλά δεν ανέχεται πάρα πολύ από αυτήν, επομένως το χώμα πρέπει να στεγνώσει καλά μεταξύ των ποτισμών. Αυτό το λουλούδι αισθάνεται υπέροχα σε πλούσιο κομπόστ.

Η εσωτερική θερμοκρασία πρέπει να είναι μέτρια. Το Ledeburia καλλιεργείται ως φυτό εσωτερικού χώρου και αναπτύσσεται καλά με ελάχιστη συντήρηση. Κατά την περίοδο της ενεργού ανάπτυξης, η θερμοκρασία στο δωμάτιο με αυτό πρέπει να είναι εντός +21. +23 βαθμοί. Το λουλούδι μπορεί να αντέξει θερμοκρασίες από +30 έως -1 βαθμούς. Το χειμώνα, μπορείτε να μειώσετε τη θερμοκρασία του αέρα σε άνετους +18 βαθμούς για ένα λουλούδι.

Οι έμπειροι κηπουροί συμβουλεύονται να πάρουν ένα λουλούδι εσωτερικού χώρου σε εξωτερικούς χώρους την άνοιξη και το καλοκαίρι, εάν η θερμοκρασία περιβάλλοντος δεν πέσει κάτω από + 15 βαθμούς. Με την έναρξη του κρύου καιρού, το φυτό μεταφέρεται πίσω στο σπίτι. Το λουλούδι μπορεί να αντέξει ένα ελαφρύ κρύο, αλλά ο παγετός είναι καταστροφικός για αυτόν. Οι βολβοί στη βάση του φυτού πρέπει να παραμένουν πάντα πάνω από το έδαφος.

Κατά τη διάρκεια της ενεργού καλλιεργητικής περιόδου - την άνοιξη και το καλοκαίρι, αυτό το φυτό αισθάνεται καλύτερα από το συχνό πότισμα και την τακτική εφαρμογή λιπασμάτων. Η αδρανοποίηση είναι απαραίτητη για να ξεκινήσει ένας νέος κύκλος ανάπτυξης - χωρίς αυτή την ανάπαυση, το φυτό μπορεί να μην ανθίσει καθόλου και να μην αναπτύξει νέα φύλλα.

Το έδαφος στο οποίο αναπτύσσεται και αναπτύσσεται το λουλούδι εσωτερικού χώρου δεν πρέπει να είναι συνεχώς υγρό, αφού τότε αρχίζουν να αναπτύσσονται διεργασίες σήψης. Ανάμεσα στα ποτίσματα, αξίζει να ελέγξετε πόσο καλά έχει στεγνώσει το χώμα. Για να γίνει αυτό, αρκεί να κοιτάξετε τα πρώτα λίγα εκατοστά του εδάφους - εάν είναι στεγνά, τότε μπορείτε να προσθέσετε νερό και μαζί του λιπάσματα.

Το καλύτερο λίπασμα για ένα φυτό είναι το υγρό, αλλά η μερίδα του πρέπει να είναι τέσσερις φορές μικρότερη από αυτή που αναγράφεται στη συσκευασία. Εάν εισαχθεί ένα ξηρό σύνθετο μείγμα, τότε το έδαφος πρέπει να υγρανθεί πριν από αυτό, διαφορετικά το ριζικό σύστημα μπορεί να καεί.

Το χειμώνα, ο αριθμός των ποτισμών μειώνεται σε ένα την εβδομάδα ή και σε δύο. Το υπερβολικά υγρό έδαφος και οι χαμηλές θερμοκρασίες είναι ευνοϊκές συνθήκες για τον πολλαπλασιασμό βακτηριακών ασθενειών και μυκήτων, αλλά εάν είναι ζεστό στο δωμάτιο, η ποσότητα της υγρασίας που εισάγεται διατηρείται στο ίδιο επίπεδο.

Εκτός, αξίζει να υγραίνουμε τον αέρα τακτικά. Οι πιο έμπειροι καλλιεργητές χρησιμοποιούν αυτόματες εγκαταστάσεις για αυτό, για άλλους αρκεί ένα μπουκάλι ψεκασμού. Η υγρασία ψεκάζεται σε εσωτερικούς χώρους, αλλά όχι στο φύλλωμα. Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να υγράνεις τον αέρα είναι να τοποθετήσεις δίπλα ένα δοχείο με νερό και μικρές πέτρες.

Δεν υπάρχουν ειδικές απαιτήσεις για το νερό, αλλά αν είναι νερό βρύσης, τότε αξίζει τον κόπο να το υπερασπιστείτε για αρκετές ημέρες. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε καλά, βροχή, λιωμένο χιόνι, αλλά μόνο προθερμαίνοντάς το σε θερμοκρασία δωματίου.

Το φυτό πολλαπλασιάζεται με σπόρους ή με διαίρεση των βολβών. Ανεξάρτητα από το ποια μέθοδο επιλέγει ο καλλιεργητής, η διαδικασία πραγματοποιείται στην αρχή της καλλιεργητικής περιόδου, δηλαδή την άνοιξη. Εάν αποφασιστεί να χρησιμοποιηθούν σπόροι ως υλικό φύτευσης, τότε αξίζει να παίρνετε μόνο τους πρόσφατα συγκομισμένους. Ένα γενικό μείγμα τύρφης ή βρύου σφάγνου με άμμο είναι ιδανικό για βλάστηση. Το υπόστρωμα πρέπει να υγραίνεται πριν από τη φύτευση σπόρων σε αυτό.

Δεν χρειάζεται να τα βαθύνετε καθώς φυτρώνουν χωρίς αυτό. Θα είναι δυνατό να παρατηρηθούν οι πρώτοι βλαστοί μετά από τρεις εβδομάδες και ακόμη νωρίτερα όταν δημιουργηθούν συνθήκες θερμοκηπίου.

Τα σπορόφυτα μεγαλώνουν αργά, ο καλλιεργητής πρέπει να είναι προετοιμασμένος για αυτό. Θα είναι δυνατή η μεταφύτευσή τους σε ξεχωριστά δοχεία μόνο μετά από δύο μήνες.

Υπάρχει μια άλλη επιλογή αναπαραγωγής - με διαίρεση. Χρησιμοποιείται συχνότερα κατά τη μεταφύτευση φυτού. Για να μην τραυματιστεί η λεδεμπούρια δύο φορές, οι βολβοί διαχωρίζονται κατά την αλλαγή του δοχείου σε ένα ευρύτερο. Ένα καλά ακονισμένο μαχαίρι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να χωρίσει τα πλαϊνά παιδιά, μόνο πριν από αυτό πρέπει να απολυμανθεί. Περίπου το ήμισυ του βολβού πρέπει να παραμείνει στην επιφάνεια κατά τη φύτευση. Για καλύτερη βλάστηση, χρησιμοποιείται το ίδιο χώμα με τη φύτευση σπόρων. Καλύψτε το πάνω μέρος της κατσαρόλας με μια σακούλα.

Τα πρώτα φύλλα εμφανίζονται μετά από δύο εβδομάδες περίπου, και αυτή η διαδικασία σηματοδοτεί την ανάπτυξη ενός καλού ριζικού συστήματος. Το καταφύγιο αφαιρείται για λίγο, αυξάνοντάς το κατά αρκετά λεπτά κάθε μέρα, σκληρύνοντας έτσι τη νεαρή Ledeburia.

Όλη η φροντίδα ενός λουλουδιού στο σπίτι δεν εξαρτάται μόνο από το πότισμα και το τάισμα, αλλά και στο έγκαιρο κλάδεμα, τον έλεγχο των εντόμων και τη μεταφύτευση. Το κλάδεμα δεν είναι ποτέ βασικό. Εάν είναι απαραίτητο, αφαιρέστε μόνο τα ξερά φύλλα και τους μίσχους. Μερικές φορές είναι απαραίτητο να μειωθεί το μέγεθος του ριζικού συστήματος εάν το φυτό αρχίσει να αρρωσταίνει. Μετά από 8-10 χρόνια, ένα λουλούδι εσωτερικού χώρου μπορεί να χάσει το διακοσμητικό του αποτέλεσμα, στην περίπτωση αυτή, οι έμπειροι κτηνοτρόφοι συμβουλεύουν να το αναζωογονήσουν. Η διαδικασία είναι πολύ απλή - οι παλιοί λαμπτήρες αφαιρούνται, έχουν απομείνει μόνο νέοι.

Όσο για τη μεταμόσχευση, λοιπόν όσο λιγότερο συχνά τραυματίζεται το φυτό, τόσο το καλύτερο. Το δοχείο αλλάζει την άνοιξη όπως χρειάζεται, εάν το λουλούδι μεγαλώσει έντονα. Κατά μέσο όρο, αυτό είναι μία φορά κάθε 3 χρόνια. Το νέο χώμα πρέπει να είναι ελαφρύ, χαλαρό, ώστε το νερό να περνάει καλά και να μην λιμνάζει. Το καλύτερο μείγμα θεωρείται χώμα από μείγμα φύλλων και χλοοτάπητα με προσθήκη άμμου. Η αναλογία των συστατικών είναι 2: 1: 1.

Ειδικές απαιτήσεις επιβάλλονται στη γλάστρα, αφού η λεδερούβια μεγαλώνει περισσότερο σε πλάτος. Το ριζικό του σύστημα είναι ρηχό, επομένως ένα φαρδύ δοχείο με καλές οπές αποστράγγισης είναι κατάλληλο για αυτό. Κάθε φορά, η διάμετρος της κατσαρόλας αυξάνεται κατά 5 εκατοστά. Στο κάτω μέρος πρέπει να τοποθετηθούν μικρά βότσαλα, που παίζει το ρόλο της αποστράγγισης. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται τσιπς αφρού, καθώς συγκρατούν την υγρασία, που είναι ο κύριος φίλος της σήψης και των μυκήτων. Εάν έχει συμβεί μόλυνση, τότε θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε μυκητοκτόνα.

Από καιρό σε καιρό, το φυτό μπορεί να προσβληθεί από αφίδες ή μύγα φρούτων, τότε απλά πρέπει να χρησιμοποιήσετε λάδι neem, να σκουπίσετε το λουλούδι με οινόπνευμα ή να το ψεκάσετε με ένα εντομοκτόνο διάλυμα σαπουνιού. Όσον αφορά τις βακτηριακές βλάβες, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν.

Στο επόμενο βίντεο, περιμένετε τη φροντίδα, την αναπαραγωγή και τη μεταμόσχευση της δημόσιας λεδεβουρίας.