Πώς μοιάζει το epipremnum και πώς να μεγαλώσει ένα λουλούδι;

Το Epipremnum από το γένος των λιανών διακρίνεται από πλούσια βλάστηση. Πολλοί κηπουροί το αγαπούν ακριβώς για το μεγαλείο και την ταχεία ανάπτυξή του, παρά το γεγονός ότι δεν θα πάρετε λουλούδια από αυτό. Τρόποι φροντίδας για εσωτερικούς χώρους, είδη αναπαραγωγής, ποικιλίες epipremnum - θα σας πούμε για όλα αυτά και πολλά άλλα σε αυτό το άρθρο.

Το Epipremnum είναι ένα αειθαλές αμπέλι ιθαγενές στα τροπικά δάση της Αυστραλίας και της Ινδίας. Πολλοί αρχάριοι αποκαλούν το epipremnum scindapsus, αλλά αυτό είναι θεμελιωδώς λάθος. Είναι παρόμοια φυτά, αλλά είναι διαφορετικά. Στο φυσικό της περιβάλλον, η λιάνα συμπεριφέρεται αρκετά επιθετικά, κινούμενη κατά μήκος άλλων φυτών ύψους έως και 40 μέτρων. Αλλά σε συνθήκες διαμερίσματος, η κουλτούρα θα είναι πολύ χαμηλότερη. Οι πλάκες φύλλων μοιάζουν σε σχήμα με φύλλα λιλά και μοιάζουν με καρδιά. Έχουν γυαλιστερό φινίρισμα και χαρακτηριστικό θολό σχέδιο. Το μέγεθος των φύλλων μιας καλλιέργειας ενηλίκων είναι 40 επί 60 εκατοστά. Το Epipremnum έχει μονοποδικούς βλαστούς. Η λιάνα, καθώς μεγαλώνει, προσκολλάται σε οποιοδήποτε στήριγμα βρεθεί στο δρόμο της, και το στέλεχος ριζώνει και μεγαλώνει ξανά. Με το πέρασμα των χρόνων, το στέλεχος γίνεται ξυλώδες, αποκτώντας ανοιχτό καφέ χρώμα.

Το ριζικό σύστημα του εξωτικού από τη φύση του είναι πολύπλοκο: το υπόγειο μέρος αποτελείται από τις κύριες, πρόσθετες και ινώδεις ρίζες (αυτές είναι υπεύθυνες για τη διατροφή) και στο υπέργειο μέρος υπάρχουν εναέριες ρίζες (ο σκοπός τους είναι να αναζητήσουν ένα υπομόχλιο ). Στο φυσικό περιβάλλον, ένα φυτό μπορεί να ανθίσει σε πέντε χρόνια. Πρόκειται για αξεπέραστες ταξιανθίες που μοιάζουν με στάχυ. Η ανθοφορία είναι συνήθως μεγάλη - από την άνοιξη έως το φθινόπωρο. Στο σπίτι, το εξωτικό δεν φτάνει στην περίοδο ανθοφορίας. Αναμφίβολα, οι συνθήκες στο φυσικό περιβάλλον είναι εντελώς διαφορετικές. Η Λιάνα παράγει ακόμη και καρπούς με τη μορφή μούρων, οι οποίοι όταν σπάσουν βγάζουν σπόρους.... Οι γηγενείς εκτάσεις των αμπελιών από την οικογένεια Aroid είναι τα νησιά του Σολομώντα, η Ινδονησία, η Ασία.

Υπάρχουν αρκετές ποικιλίες τροπικής Λόουτς. Αλλά θα εξετάσουμε μόνο τα πιο συνηθισμένα.

• Χρυσός Ποτός διακρίνεται από το πολύχρωμο φύλλωμά του: οι φωτεινές χρυσές κηλίδες ξεχωρίζουν σε πράσινο φόντο.
• "Ange" αντιπροσωπεύεται από κυματοειδές φύλλα, στα οποία ξεχωρίζουν ζωγραφισμένες λευκές πινελιές στα σκούρα μέρη.
• "Χαρούμενο μπούστο" - μια εντυπωσιακή λιάνα με λευκά φύλλα.
• «Σκελετό κλειδί». Βλέποντας αυτή την ποικιλία, μπορείτε να σχεδιάσετε μια αναλογία με τον σκελετό και οι τρύπες στις πλάκες φύλλων συμπληρώνουν την αρχική εμφάνιση.
• Γκοτζίλα δημιουργεί την αίσθηση ότι το λουλούδι θα πεθάνει σύντομα. Και όλα αυτά επειδή το φύλλωμα ενός χαρακτηριστικού χρώματος τυλίγει σε σωλήνες.
• "Νέο" ενδιαφέρον για το χρώμα του: τα φύλλα φαίνονται να λάμπουν με φωσφορικό φως.
• Ποικιλόμορφο "Pinnatum" έχει λευκές λαμαρίνες.
• "Fish Bon" εκπλήξεις με τεμαχισμένες πλάκες φύλλων με μακριά μεσογονάτια.
• Silver Ann - μια πολύ σπάνια ποικιλία, στη Ρωσία υπάρχουν μόνο λίγες.
• "Golden", ή "Aureum", διαφέρει στην ένταση της ανάπτυξης, τον ενεργό σχηματισμό ριζών αέρα, λόγω των οποίων σέρνεται εύκολα. Οι λεπίδες των φύλλων του έχουν μια ανοιχτή χρυσαφένια απόχρωση.
• "Πτεροειδής" σε φυσικές συνθήκες, είναι το μεγαλύτερο δείγμα. Οι πλάκες φύλλων έχουν πτερωτή μορφή, εξ ου και το φυτό πήρε το όνομά του.Στο σπίτι, μπορεί να βρεθεί πολύ σπάνια.
• Ποικιλία "Δάσος". Στη φύση, μπορεί να δει σε ινδικά δάση, σε υγροτόπους. Η κορυφή των φύλλων είναι μυτερή, σε σχήμα νυστέρι. Μόνο ιδιώτες συλλέκτες τολμούν να καλλιεργήσουν αυτό το φυτό.
• "Βαμμένο" ή "Στιγμένο" ακόμη και υπό τεχνητές συνθήκες μπορεί να φτάσει τα 15 μέτρα. Το νεαρό στέλεχος είναι λείο, γυαλιστερό, αλλά με την πάροδο της ηλικίας εμφανίζονται συγκεκριμένες αναπτύξεις σε αυτό. Τα φύλλα είναι μακριά, ωοειδή.

Οι ειδικοί συνιστούν να χρησιμοποιήσετε ένα φαρδύ και ρηχό δοχείο για τη λιάνα με υποχρεωτική οπή αποστράγγισης για την αποστράγγιση του νερού. Το έδαφος πρέπει να είναι χαλαρό. Πολλοί άνθρωποι αγοράζουν ένα μείγμα με την ένδειξη "για λουλούδια".

Η φύτευση ενός φυτού μοιάζει με αυτό.

• Ο τελειωμένος βλαστός πρέπει να είναι στο νερό για έως και τρεις ημέρες.
• Στη συνέχεια, μπορείτε να το φυτέψετε σε ένα προετοιμασμένο δοχείο με ένα χρήσιμο υπόστρωμα. Το συνιστώμενο βάθος δεν είναι μεγαλύτερο από πέντε εκατοστά.

Η φροντίδα για μια καλλιέργεια λουλουδιών είναι αρκετά απλή. Απλά πρέπει να δώσετε προσοχή στα κύρια σημεία: τη σωστή επιλογή φωτός, μια γλάστρα με χώμα, το πότισμα. Αξίζει να επιλέξετε τις βέλτιστες συνθήκες τροφοδοσίας και θερμοκρασίας. Περισσότερες λεπτομέρειες παρακάτω.

Στο σπίτι, το epipremnum προτιμά να αναπτύσσεται σε θερμοκρασίες από +18 έως +25 βαθμούς. Κατά τη χειμερινή περίοδο ανάπαυσης, συνιστάται η μείωση της θερμοκρασίας στους +14 βαθμούς. Η υγρασία πρέπει να αυξηθεί. Μην τοποθετείτε ένα δοχείο με ένα εξωτικό δίπλα σε ένα βύθισμα. Εάν ο καιρός είναι πολύ ξηρός και ζεστός το καλοκαίρι, τότε πρέπει να γίνεται καθημερινός ψεκασμός. Συνιστάται το φυτό να κάνει ντους, σκουπίζοντας τα φύλλα του με ένα υγρό πανί.

Το Exot δεν του αρέσουν οι υψηλές θερμοκρασίες και το άμεσο ηλιακό φως. Επομένως, είναι καλύτερο να καθορίσετε μια θέση για αυτόν στο δυτικό ή ανατολικό παράθυρο. Μερικές φορές όμως, σε μέτριο φως, νιώθει υπέροχα στο πίσω μέρος του σπιτιού, σε κερκίδες, ράφια, ντουλάπια. Είναι καλύτερα γι 'αυτόν να δημιουργήσει μερική σκιά, και μπορεί επίσης να αισθάνεται υπέροχα στη σκιά.

Σε μια εξωτική λιάνα δεν αρέσει η συχνή ενυδάτωση. Συνιστάται η συνεχής παρακολούθηση του εδάφους. Μόνο όταν το χώμα στεγνώσει μέχρι το ½ του δοχείου, μπορείτε να σηκώσετε το ποτιστήρι. Διαφορετικά, το ριζικό σύστημα θα αρχίσει να σαπίζει και το φυτό θα πεθάνει. Κατά μέσο όρο, το καλοκαιρινό πότισμα πρέπει να γίνεται μία φορά κάθε πέντε ημέρες και το χειμερινό πότισμα - μία φορά κάθε δύο εβδομάδες ή ακόμα λιγότερο συχνά.

Η καλύτερη επιλογή θα ήταν η λίπανση κάθε τρεις εβδομάδες. Εάν πρόκειται για υγρή ουσία για καλλιέργειες λουλουδιών, τότε είναι προτιμότερο να παίρνετε ακριβώς τη μισή δόση. Αυτό με την προϋπόθεση ότι το αμπέλι είναι σε επιπλέον φωτισμό ακόμη και το χειμώνα. Εάν αποφασίσετε να κανονίσετε μια ανάπαυση για το Loach, τότε μην σκοπεύετε να γονιμοποιήσετε. Σε άλλες περιπτώσεις, ο επίδεσμος πρέπει να εφαρμόζεται σύμφωνα με το παραδοσιακό σχέδιο - από την άνοιξη έως τα τέλη του φθινοπώρου.

Όλες οι μεταμοσχεύσεις μπορούν να προγραμματιστούν μία φορά κάθε 2-3 χρόνια, αλλά όχι πιο συχνά... Είναι καλύτερο να το κάνετε αυτό την άνοιξη, τη στιγμή που ξυπνά η κουλτούρα των λουλουδιών. Μην ξεχάσετε να ποτίσετε το epipremnum πριν από τη διαδικασία, κλαδέψτε το. Μερικοί λάτρεις των λουλουδιών φυτεύουν δύο ή τρεις βλαστούς σε ένα δοχείο τη φορά.

Δεν γνωρίζουν όλοι οι κηπουροί ακριβώς πότε πρέπει να μεταμοσχευθεί ένα φυτό. Θα είναι ορατό αμέσως: το ριζικό σύστημα θα γεμίσει ολόκληρο το δοχείο. Αλλά το επόμενο δοχείο πρέπει να είναι ελαφρώς μεγαλύτερο από το παλιό. Η ενεργός ανάπτυξη θα συνεχιστεί τους πρώτους μήνες μετά τη μεταμόσχευση και στη συνέχεια θα επιβραδυνθεί. Και δεν έχει σημασία από τι υλικό θα είναι η κατσαρόλα. Μπορείτε να επιλέξετε πλαστικό, ξύλο, κεραμικό.

Το κλάδεμα πραγματοποιείται αποκλειστικά με σκοπό τη βελτίωση της λαμπρότητας του φυτού. Το μεγαλύτερο μέρος αυτών των εργασιών πραγματοποιείται στα μέσα Απριλίου. Σε αυτή την περίπτωση, όλοι οι βλαστοί πρέπει να κοπούν στο μισό μήκος τους.

Δεν υπάρχει έννοια «περίοδος ανάπαυσης» για αυτό το εξωτικό. Ο καθένας αποφασίζει μόνος του αν θα μειώσει τη δραστηριότητα του πολιτισμού ή όχι. Όμως οι κύριες διεργασίες ενεργού βλάστησης λαμβάνουν χώρα από την αρχή Μαρτίου έως τα τέλη Οκτωβρίου. Με τη μείωση της θερμοκρασίας του αέρα έξω, μειώνεται επίσης η αναπτυξιακή δραστηριότητα του epipremnum. Μπορείτε να μεταφέρετε το φυτό σε μια πιο δροσερή και μεσαία σκιά τοποθεσία. Πρέπει να ποτίζεται και να τρέφεται λιγότερο.

Ένα καλλωπιστικό φυτό μπορεί να πολλαπλασιαστεί με δύο τρόπους: με σπόρους και με μοσχεύματα. Είναι πολύ δύσκολο να πολλαπλασιαστούν οι εξωτικοί σπόροι με σπόρους. Όπως ήδη γράφτηκε παραπάνω, δεν είναι ρεαλιστικό να επιτευχθεί πλήρης ανθοφορία στο σπίτι, επομένως, δεν υπάρχει πού να πάρετε τους σπόρους. Αλλά μπορείτε να τα αγοράσετε στο κατάστημα. Στη συνέχεια, επιλέξτε χαλαρή γη και μικρές γλάστρες. Προποτίζουμε το χώμα, μετά μοιράζουμε τους σπόρους, τους πασπαλίζουμε ελαφρά με χώμα. Καλύπτουμε τα πάντα με μεμβράνη ή πολυαιθυλένιο, το στέλνουμε στο φως και ζεσταίνουμε. Μετά από 3-3,5 εβδομάδες, αναμένονται οι πρώτοι βλαστοί. Μόλις εμφανιστούν οι πρώτες πλήρεις λεπίδες φύλλων, τα σπορόφυτα μπορούν να φυτευτούν.

Η κοπή είναι η πιο δημοφιλής μέθοδος στις συνθήκες μας. Για να το κάνετε αυτό, χρησιμοποιήστε κορυφαίους βλαστούς με δύο ή τρεις πλήρεις πλάκες φύλλων. Μερικές φορές καταφεύγουν στην τεχνική της διαίρεσης των βλαστών σε ξεχωριστά τμήματα. Αλλά με την προϋπόθεση ότι υπάρχει ένα υγιές φύλλο και ένα πλήρες νεφρό στον κόλπο. Η διαδικασία ριζοβολίας από μοσχεύματα είναι ενεργή εάν το έδαφος είναι ζεστό και χαλαρό. Ο συνολικός χρόνος ριζοβολίας είναι έως τρεις εβδομάδες. Μετά την επιτυχή διαίρεση και ριζοβολία, μπορείτε να φυτέψετε το τελικό υλικό σε ξεχωριστά δοχεία, τσιμπώντας ελαφρά την κορυφή. Αυτό είναι ένα είδος διέγερσης για πλευρική ανάπτυξη και αναρρίχηση του φυτού.

Εάν πρέπει να πάρετε μια στρώση, τότε μια γλάστρα με έτοιμο χώμα τοποθετείται δίπλα στο φυτό. Μετά από αυτό, βάλτε ένα κλήμα στο έδαφος και στερεώστε το με μανταλάκια, σφιγκτήρες, χωρίς να καταστρέψετε το στέλεχος. Ρίξτε λίγη γη.

Παρά την εξαιρετική ανοσία της αμπέλου, η ακατάλληλη φροντίδα των λουλουδιών μπορεί να αλλάξει ριζικά τα πάντα. Τέτοια τυπικά λάθη όπως η συχνή εφαρμογή αζώτου, η συνάντηση του φυτού με ρεύματα, το υπερβολικό πότισμα και η υποθερμία κάνουν τη δουλειά τους. Η εμφάνιση ασθενειών και παρασίτων εξαντλεί το εξωτικό, μπορεί να αναπτυχθεί με επιβράδυνση ή να πεθάνει εντελώς.

Ας δούμε μερικά από τα προβλήματα και πώς να τα διορθώσετε.

• Αν κιτρινίσουν τα φύλλα, σημαίνει ότι το χώμα έχει εξαντληθεί.... Απαιτείται μεταμόσχευση ή γονιμοποίηση.
• Η εμφάνιση καφέ κηλίδων δείχνει ότι το έδαφος δεν είναι καθόλου κατάλληλο για το φυτό. Ένας άλλος λόγος είναι το υπερβολικό πότισμα. Σταματήστε να ποτίζετε συχνά το φυτό, ψεκάστε το λιγότερο συχνά και είναι καλύτερο να αλλάζετε το έδαφος. Τότε τα ίδια τα προβλήματα θα εξαφανιστούν.
• Εάν οι πλάκες φύλλων έχουν μαύρη μπορντούρα, τότε πρόκειται για ηλιακό έγκαυμα. Μετακινήστε το δοχείο μακριά από το άμεσο ηλιακό φως.
• Εάν οι λεπίδες των φύλλων έχουν μετατραπεί στους πιο λεπτούς σωλήνες, μάλλον ποτίστε το φυτό και ψεκάστε τα φύλλα με ζεστό νερό ή σκουπίστε τα.
• Εάν οι λεπίδες των φύλλων συνθλίβονται και γίνονται χλωμά, τότε αυτό είναι έλλειψη ηλιακού φωτός.... Αλλάξτε τη θέση του αμπελιού. Οι υπερβολικά επιμήκεις βλαστοί μπορεί επίσης να υποδηλώνουν έλλειψη φωτός.

Τα κυριότερα παράσιτα για το φυτό είναι τα ακάρεα της αράχνης, τα έντομα λεπιδώματος, οι αφίδες, οι αλευρώδεις κοριοί. Δεν θα είναι δύσκολο να απαλλαγείτε από αυτά. Πρώτα πρέπει να τα μαζέψετε με ένα υγρό πανί. Στη συνέχεια το φυτό αντιμετωπίζεται με εντομοκτόνα.

Πιο αναλυτικά, μπορείτε να απαλλαγείτε από κάθε τύπο παρασίτου με έναν από τους παρακάτω τρόπους:

• ένα διάλυμα σαπουνιού πλυντηρίου, μια έγχυση από φλούδες εσπεριδοειδών, καθώς και χημικά παρασκευάσματα: "Trichopol", "Fitoverm", "Fufanon" βοηθούν καλά κατά των αφίδων.
• ένα ακάρεα αράχνης μπορεί επίσης να αφαιρεθεί με ένα συνηθισμένο ντους και στη συνέχεια χρησιμοποιήστε "Actellik", "Fitoverm".
• από την ασπίδα θα βοηθήσει το "Aktara", το "Aktellik".

Το Tropical Bindweed μπορεί να ωφεληθεί... Μπορεί να καθαρίσει τον αέρα απορροφώντας επιβλαβείς ουσίες. Φέρνει θετική ζωτική ενέργεια στη ζωή των ιδιοκτητών του, χαροποιεί. Αλλά όπως πολλά τροπικά φυτά, περιέχει τοξίνες.

Το Epipremnum είναι ένα ανεπιτήδευτο φυτό για τα γεωγραφικά πλάτη μας. Εάν εμβαθύνετε σε όλες τις λεπτές αποχρώσεις, τότε μπορείτε να καλλιεργήσετε με επιτυχία ένα αναρριχητικό φυτό στο σπίτι.