Πώς να φυτέψετε σωστά τα μπολιασμένα τριαντάφυλλα;

Δεν είναι μυστικό ότι ένας περιποιημένος κήπος με τριανταφυλλιές θα κοσμεί κάθε τοποθεσία. Ωστόσο, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η καλλιέργεια αυτών των μάλλον ιδιότροπων λουλουδιών απαιτεί ορισμένες θεωρητικές γνώσεις και σχετικές δεξιότητες. Γι' αυτό είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε πώς να φυτεύουμε σωστά τα εμβολιασμένα τριαντάφυλλα. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι ακόμη και φαινομενικά μικρά λάθη μπορεί να έχουν σοβαρές συνέπειες.

Οι σύγχρονοι καλλιεργητές φυτεύουν τριαντάφυλλα σε ανοιχτό έδαφος την άνοιξη, το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Επιπλέον, καθεμία από τις περιόδους έχει ορισμένα χαρακτηριστικά στο πλαίσιο της δημιουργίας και της ανάπτυξης του κομπολόι. Και ένας από τους βασικούς παράγοντες είναι οι τυπικές κλιματικές συνθήκες για μια συγκεκριμένη περιοχή.

Φυσικά, υπάρχει μια λίστα με τους πιο ευνοϊκούς και προτεινόμενους όρους.

• Η άνοιξη θεωρείται η καλύτερη εποχή για φύτευση.... Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι τα νεαρά φυτά θα έχουν αρκετό χρόνο να αναπτυχθούν και να δυναμώσουν πριν από τον πρώτο τους χειμώνα. Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, οι θάμνοι αναπτύσσουν ενεργά το ριζικό τους σύστημα. Ωστόσο, η φύτευση πολύ νωρίς στο έδαφος μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες. Θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο παράγοντας των επαναλαμβανόμενων παγετών.
• Οι περισσότεροι ειδικοί θεωρούν ότι το καλοκαίρι δεν είναι η καλύτερη περίοδος για την εκτέλεση της περιγραφόμενης εργασίας στο πλαίσιο της καλλιέργειας τριαντάφυλλων.... Αλλά κάποιοι εξακολουθούν να φυτεύουν τα εμβολιασμένα νεαρά αυτούς τους μήνες. Είναι σημαντικό να εφαρμοστούν όλα τα αγροτεχνικά μέτρα τον Ιούνιο, δηλαδή πριν από τις κορυφές της ηλιακής δραστηριότητας.
• Στο πλαίσιο της φθινοπωρινής φύτευσης, η πιο ευνοϊκή περίοδος θα είναι από τα μέσα Σεπτεμβρίου έως τα μέσα Οκτωβρίου. Αλλά είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη ότι αυτή η επιλογή είναι πιο σημαντική για τις νότιες περιοχές με ζεστό φθινόπωρο και όψιμους παγετούς. Τα προφανή πλεονεκτήματα της φθινοπωρινής προσγείωσης μπορούν να αποδοθούν με σιγουριά στην αυξημένη υγρασία του αέρα. Σε τέτοιες συνθήκες, η υγρασία από το φύλλωμα εξατμίζεται πιο αργά και τα ίδια τα σπορόφυτα ριζώνουν πολύ πιο ενεργά και πιο γρήγορα.

Κατ 'αρχήν, η εύρεση ακριβώς της θέσης του εμβολίου είναι αρκετά απλή. Ταυτόχρονα, οι αρχάριοι συχνά αντιμετωπίζουν ορισμένα προβλήματα όταν βρίσκουν το κατάλληλο μέρος. Ωστόσο, το να το βρεις δεν είναι δύσκολο. Γεγονός είναι ότι μιλάμε για το κολάρο της ρίζας ή το στέλεχος του ισχίου, που είναι το αρχικό υλικό.

Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα παραμένει ένα θέμα για αρκετά έντονη συζήτηση των καλλιεργητών λουλουδιών εδώ και πολλά χρόνια. Ωστόσο, υπάρχουν περισσότεροι υποστηρικτές του γεγονότος ότι η θέση εμβολιασμού των τριαντάφυλλων κατά τη φύτευση πρέπει να είναι θαμμένη στο έδαφος από τους πολέμιους αυτής της μεθόδου. Αλλά είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη ότι το βάθος στο οποίο τοποθετείται το περιγραφόμενο σημείο των δενδρυλλίων καθορίζεται άμεσα από τη σύνθεση του εδάφους.

Δύο επιβεβαιώσεις αυτής της δήλωσης μπορούν να διακριθούν.

1. Οι συστάσεις του David Austin, που κατάφερε να εκτρέφει προσωπικά 169 ποικιλίες τριαντάφυλλων. Αυτός ο σεβαστός ανθοπώλης συμβουλεύει να βυθιστεί το μόσχευμα στο έδαφος σε βάθος 8 έως 12 εκ. Κατά τη γνώμη του, αυτή η προσέγγιση εγγυάται τον σχηματισμό ισχυρών νεαρών βλαστών. Αξίζει όμως να τονίσουμε ένα σημαντικό σημείο, που είναι ότι το χώμα πρέπει να είναι χαλαρό.
2. Μακροχρόνιες παρατηρήσεις έμπειρων ανθοπωλών για την ανάπτυξη τριανταφυλλιάς, που φυτεύτηκαν με δύο διαφορετικούς τρόπους: με και χωρίς εμβολιασμό. Στη δεύτερη περίπτωση, κατά κανόνα, ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα των θάμνων είναι η απουσία νέων βλαστών στο φόντο ενός ενιαίου και λεπτού στελέχους. Σε μια τέτοια κατάσταση, τα τριαντάφυλλα απελευθερώνουν τις δικές τους ρίζες, ξοδεύοντας σχεδόν όλη τους τη δύναμη σε αυτό. Η αναμενόμενη αναμονή για άφθονη ανθοφορία δεν έχει νόημα.

Δεν θα είναι περιττό να δώσουμε μερικά ακόμη βαριά επιχειρήματα. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ένας ανοιχτός βασικός λαιμός αναπόφευκτα καλύπτεται με φλοιό, ο οποίος από μόνος του εμποδίζει την ανάπτυξη νέων οφθαλμών. Επιπλέον, υπό την επίδραση των υπεριωδών ακτίνων, αυτό το τμήμα του φυτού, που παραμένει πάνω από το έδαφος, στρωματοποιείται και στεγνώνει.

Εάν επιλεγεί η επιλογή με την εμβάθυνση του μοσχεύματος, τότε συνιστάται να ληφθούν υπόψη τα ακόλουθα σημαντικά σημεία σχετικά με το βάθος βύθισης.

• Γόνιμο και χαλαρό έδαφος - 8-12 cm.
• Εάν υπάρχει άμμος στο έδαφος, τοποθετείται ένα στρώμα αργίλου πάχους περίπου 20 cm στο λάκκο φύτευσης και στη συνέχεια χύνεται χούμος ή λίπασμα. Τα σπορόφυτα τοποθετούνται έτσι ώστε το σημείο εμβολιασμού να βαθαίνει τουλάχιστον κατά 10 εκ. Όλες αυτές οι ενέργειες οφείλονται στο ότι η υγρασία φεύγει γρήγορα από την άμμο.
• Υπάρχει άργιλος στην τοποθεσία - προστίθεται άμμος στις τρύπες μπροστά από το γόνιμο στρώμα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο εμβολιασμός βαθαίνει μόνο κατά 3-5 εκ. Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να αποφευχθεί η στασιμότητα της υγρασίας, η οποία είναι επιζήμια για το ριζικό σύστημα των τριαντάφυλλων.

Εκτός από το βάθος του περιλαίμιου της ρίζας και του σημείου του φυτού, καθώς και του ίδιου του λάκκου φύτευσης, το πλάτος του τελευταίου θα είναι μια σημαντική παράμετρος. Και εδώ δύο παράγοντες θα είναι καθοριστικοί.

1. Το μέγεθος του ριζικού συστήματος και ο βαθμός ανάπτυξής του. Όλες οι ρίζες σε ισιωμένη κατάσταση πρέπει να βρίσκονται ελεύθερα στην τρύπα.
2. Ο ίδιος ο τύπος του τριαντάφυλλου. Αυτό σημαίνει νάνος, αναρρίχηση, στάνταρ, υβριδικό τσάι και άλλες ποικιλίες.

Έτσι, για αναρριχητικές ποικιλίες έως 2 μέτρα και άνω, θα απαιτηθούν λάκκοι με διαστάσεις 0,5x0,5 και 1x1 m, αντίστοιχα. Αν μιλάμε για μικρά τριαντάφυλλα εδαφοκάλυψης, τότε θα αρκεί να κάνετε τρύπες 30x30 cm. Για μια υβριδική ομορφιά τσαγιού, χρειάζονται τρύπες 0,4x0,4 m.

Αφού προετοιμαστεί σωστά το δενδρύλλιο και ο χώρος για αυτό, μπορείτε να προχωρήσετε απευθείας στη φύτευση του θάμνου τριανταφυλλιάς στο έδαφος. Παρεμπιπτόντως, κατά την επιλογή μιας τοποθεσίας, είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη ότι τα εμβολιασμένα άτομα έχουν ένα μάλλον αδύναμο υπέργειο τμήμα, το οποίο θα πρέπει να καλυφθεί για το χειμώνα. Η ίδια η διαδικασία φύτευσης σε ανοιχτό έδαφος περιλαμβάνει πολλά διαδοχικά στάδια.

Φύτευση εμβολιασμένων τριαντάφυλλων στο χώρο βήμα προς βήμα.

1. Τοποθετήστε μια ρηχή αποστράγγιση στο κάτω μέρος της τρύπας.
2. Προσθέστε ένα γόνιμο στρώμα.
3. Φτιάξτε ένα πήλινο φλυαρία. Ο πηλός αραιώνεται με νερό μέχρι τη συνοχή της ξινή κρέμα και οι ρίζες του δενδρυλλίου τοποθετούνται στο προκύπτον διάλυμα. Η φύτευση πρέπει να γίνει πριν στεγνώσει το μείγμα.
4. Τοποθετήστε το τριαντάφυλλο στον λάκκο φύτευσης και απλώστε το ριζικό σύστημα.
5. Καλύψτε την τρύπα με μείγμα χώματος και χτυπήστε ελαφρά.
6. Ραντίζουμε τον φυτεμένο θάμνο με άφθονο ζεστό νερό. Αυτό πρέπει επίσης να γίνεται σε περιπτώσεις όπου το έδαφος είναι ήδη υγρό.

Στο τελικό στάδιο, θα χρειαστεί να γεμίσετε τον θάμνο με χώμα σε ύψος περίπου 10-15 εκ. Αυτή η τεχνική θα αποφύγει το στέγνωμα του κορμού και ταυτόχρονα θα διατηρήσει την υγρασία. Εάν το τριαντάφυλλο μεταφέρθηκε σε μόνιμο μέρος το φθινόπωρο, τότε πριν από το χειμώνα θα χρειαστεί να κουμπώσει ξανά σε ύψος 30 cm.

Τις περισσότερες φορές, όταν φυτεύουν εμβολιασμένα τριαντάφυλλα, οι καλλιεργητές λουλουδιών (και αρχάριοι και μερικοί πιο έμπειροι) κάνουν τα ακόλουθα λάθη.

• Φύτευση φυτών σε περιοχές με ρηχά υπόγεια νερά... Τα τριαντάφυλλα αντιδρούν εξαιρετικά αρνητικά στο υπερβολικά υγρό έδαφος. Εάν δεν στεγνώσει για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι πιθανό να ξεκινήσει η αποσύνθεση των ριζών. Αξίζει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι το χειμώνα, το υγρό έδαφος θα κρυώσει πιο ενεργά.
• Επιλογή μιας σκιασμένης τοποθεσίας, το οποίο θα αποδειχθεί εξαιρετικά δυσμενές για φυτά που αγαπούν το φως και τη θερμότητα.
• Υπερβολική εμβάθυνση της θέσης του εμβολιασμού. Ο κίνδυνος φθοράς των νεφρών αυξάνεται, και επομένως ο θάνατος του θάμνου.
• Κακή προετοιμασία του εδάφους. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι πριν από τη φύτευση, πρέπει να σκάβετε σε βάθος τουλάχιστον 15 cm με προσεκτική αφαίρεση των ζιζανίων και την εισαγωγή θρεπτικών ουσιών. Πολλοί καλλιεργητές επεξεργάζονται επίσης το έδαφος με διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου.
• Φύτευση τριανταφυλλιάς σε βύθισμα, που εγκυμονεί σοβαρό κίνδυνο για τα θερμόφιλα άνθη.
• Τοποθέτηση θάμνων κάτω από φαρδιές κορώνες δέντρων. Το τελευταίο θα σκιάσει τα τριαντάφυλλα, καθώς και θα αφαιρέσει σημαντικό μέρος της υγρασίας και της διατροφής.
• Χρήση υποστρώματος με υψηλή οξύτητα.